تلاوت ترتیل جزء هفدهم قرآن کریم



برای شنیدن تلاوت قرآن بر روی تصویر بالا کلیک کنید

سایت آیه های انتظار

معارف جزء هفدهم

ذکری برای نجات مؤمنین

وحی فعل یا ایجاد تمایل به کار خیر


وَ أَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیرَْاتِ وَ إِقَامَ الصَّلَوةِ وَ إِیتَاءَ الزَّکَوةِ وَ کاَنُواْ لَنَا عَابِدِینَ(73- انبیاء ع)

و ما به آنها انجام کارهاى خیر و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات را وحى کردیم و آنها

تنهاما را عبادت می کردند.

هر چند این آیه در توصیف پیشوایان هدایت است ولی حالتی در آن آمده که مراتب ضعیف

ترش را می توان در دیگران نیز مشاهده کرد.

وحی همان الهام کردن و به دل انداختن است(1) چیزی که هست در وحی یا به دلیل سرعت

زیاد یا به دلیل رمزی و سری بودن(2) و یا به دلایلی دیگر، کسی جز موجود الهام شده از

این فرایند و نیز محتوای آن با خبر نمی شود.

وحی به دو صورت ممکن است رخ دهد؛ یکی وحی گزاره های علمی است که در این

نوع گیرنده به چیزی که نمی دانست عالم می شود. نوع دیگر وحی فعل عملی است به

این صورت که فرد گیرنده در خود میل و اشتیاق شدید به کاری را پیدا کرده و

درصدد انجام آن بر می آید.(3)

در آیه مورد بحث سخن از وحی فعل و کارهای خیر است. نمونه های قابل درک این نوع

وحی را همه می توانند در خود احساس کنند؛ زمانی که بدون مقدمه در خود میل شدیدی به

انجام کار خیری پیدا می کنید و به تکاپو می افتید تا به هرترتیب که شده آن را انجام دهید؛

مصداق و نمونه ضعیف شده ای از وحی فعل خیر است. وحی به مادر موسی برای رها کردن

او در آب(4) هم از نمونه های این نوع وحی است.

باید قدردان دانشمندان نظامی و هسته ای باشیم

وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّکُمْ لِتُحْصِنَکُم مِّن بَأْسِکُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاکِرُونَ(80- انبیاء ع)

ما ساختن زره را به داود ع آموختیم، تا شما را در جنگهایتان حفظ کند. آیا شکر

آن را به جا مى‏آورید؟

«لبوس» بر اساس آنچه که صاحب تفسیر مجمع البیان مى‏گوید هر گونه اسلحه دفاعى

و تهاجمى؛ مانند زره، شمشیر و نیزه را شامل مى‏شود(5)؛ ولى عبارت « لِتُحْصِنَکُم؛ تا

شمارا حفظ کند» قرینه خوبی است که نشان مى‏دهد «لبوس» در اینجا به معنى زره است.(6)

نکته ای که در این آیه وجود دارد این است که خداوند متعال می فرماید ما به داود

علیه السلام یاد دادیم که چگونه زره بسازد بعد جمله ای دارد که معلوم می شود این تعلیم

برای نفع شخصی نبوده است چون نمی فرماید آموختیم تا با ساخت و پوشیدن زره از خود

محافظت کند بلکه می فرماید تا شما را از خطر حفظ کند این جمله نشان می دهد که تعلیم صنعت

زره و ساخت آن به دست داود علیه السلام برای منفعتی عام و حفظ مومنان از خطر دشمنان

بوده است. آنگاه در پایان در قالب سوالی به جامعه ایمانی توصیه اکید می کند که قدر

این نعمت را دانسته و نسبت به آن شکرگزار باشند.

زره امروز جامعه اسلامی ادوات نظامی و تدافعی و نیز هسته است که خداوند متعال دانش

ساخت و تجهیز آن را به دانشمندان ما عنایت می کند ما نیز وضیفه داریم بر اساس دستور

قرآن کریم قدردان آنها و سپاسگذار این نعمت الهی باشیم.

ذکر یونسیه نسخه­ای برای نجات همه مومنین

وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى‏ فىِ الظُّلُمَتِ أَن لَّا إِلَاهَ إِلَّا أَنتَ

سُبْحَانَکَ إِنىّ‏ِ کُنتُ مِنَ الظَّلِمِینَ(87)فَاسْتَجَبْ نَا لَهُ وَ نجََّیْنَاهُ مِنَ الْغَمّ‏ِ وَ کَذَالِکَ نُجِى الْمُؤْمِنِینَ(88- انبیاء ع)

و یاد کن صاحب ماهى (حضرت یونس) را ‏ زمانى که خشمناک از میان قومش‏ رفت و

گمان کرد که ما زندگى را بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ پس در تاریکى‏هاى شب، زیر آب

و در دل ماهى‏، ندا داد که: معبودى جز تو نیست تو از هر عیب و نقصى منزّهى، همانا

من از ستمکارانم. پس ندایش را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم و این‏گونه

مؤمنان را نجات مى ‏دهیم.

«نون» در لغت به معنى ماهى عظیم یا به تعبیر دیگر نهنگ یا وال است‏.(7) مراد از ذو

النون (صاحب ماهى)، یونس پیغمبر علیه السلام است که از طرف پروردگار بر اهل نینوا

مبعوث شد و ایشان را دعوت کرد ولى ایمان نیاوردند. پس از مدتی که ایمانشان نا امید شد

نفرینشان کرد و از خدا خواست تا عذابشان کند.

یونس در حالی که از قومش غضبناک بود از میانشان بیرون شد و آنها را به عذاب خدا

سپرد و رفت بدون اینکه از ناحیه خدا دستورى داشته باشد. اما همین که نشانه‏هاى عذاب

نمودار شد قوم او توبه کردند و ایمان آوردند. پس خدا عذاب را از ایشان برداشت و خداوند

صحنه‏اى به وجود آورد که در نتیجه یونس به شکم یک ماهى بزرگ فرو رفت و در آنجا

زندانى شد تا آنکه خدا آن بلیه را از او برداشته دو باره به سوى قومش فرستاد.(8)

جمله « کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ» نشان مى‏دهد نسخه ای که یونس علیه السلام آن را برای نجات

خود به کار بست و خداوند او را از گرفتاری رهایش کرد جنبه اختصاصی نداشته است.

بسیارى از حوادث غم‏انگیز و گرفتاریهاى سخت و مصیبت‏بار مولود گناهان ماست.

هر انسان مومنی می تواند با به کار بستن همان سه نکته‏اى که یونس علیه السلام به کار

بست، نجات و رهایى حتمى خود را از خداوند متعال طلب کند: 1- توجه به حقیقت توحید و

اینکه هیچ معبود و هیچ تکیه‏گاهى جز خدای سبحان نیست.2- پاک شمردن و تنزیه خدا از هر

عیب و نقص و ظلم و ستم، و پرهیز از هر گونه گمان سوء در باره ذات پاک او 3-

اعتراف به گناه و تقصیر خویش.(9)

تصویری از لحظه وقوع قیامت

یَأَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شىَ‏ْءٌ عَظِیمٌ(1) یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ

عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَ تَرَى النَّاسَ سُکَارَى‏ وَ مَا هُم بِسُکَارَى‏ وَ لَاکِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ(2- حج)

اى مردم! از پروردگارتان پروا کنید، بى‏تردید زلزله قیامت، واقعه‏اى بزرگ است. روزى را

مشاهده خواهید کرد که هر مادر شیر دهى از کودکى که شیرش مى‏دهد، غافل مى‏شود و هر زن

بارداری سقط جنین می کند و مردم را مست مى‏بینى در حالى که مست نیستند، بلکه

عذاب خدا بسیار شدید است.

این آیات تمام انسانها را از گناه و شکستن حریمهای الهی برحذر می دهد و به آنها هشدار

می دهد که صحنه ای بسیار سخت و عجیبی در پیش است که اگر اهل تقوا نباشند به تلخی

و رنج شگفت آور آن روز را با تمام وجود خواهند چشید.(10)

آنگاه صحنه هایی از آن واقعه را به تصویر می کشد:

1. در آن واقعه، تنها زمین نمی لرزد بلکه جهان به لرزه در می آید؛ آسمان و زمین، خورشید

و ستارگان، کرات و کهکشانها همه دگرگون می شوند.(11)

2. « مُرْضِعَةٍ » به زنی گفته می شود که در حال شیر دادن به کودک است و سینه اش در

دهان اوست. ذهول هم یعنی اینکه از روی ترس و دهشت از چیزی بگذری و بروی.(12) در

آن واقعه مادرانی که در حال شیر دادن به کودکان خود هستند با اینکه عاطفی ترین حالت و

قوی ترین دلبستگی عالم میان آن دو وجود دارد ولی با این حال کودک را از خود جدا کرده او را

رها می کند و می رود.

3. هر بارداری طفل خود را سقط می کند.

4. مردم هراسان و وحشت را که می نگری گمان می کنی که مست اند و عقل از سرشان پریده؛

اما اینطور نیست؛ عذاب شدید خدا آنها را به این روز انداخته است.

حالت توبه شکننان در قیامت

کُلَّمَا أَرَادُواْ أَن یخَْرُجُواْ مِنهَْا مِنْ غَمّ‏ٍ أُعِیدُواْ فِیهَا وَ ذُوقُواْ عَذَابَ الحَْرِیقِ(22- حج)

هر گاه بخواهند از دوزخ و غم و اندوههاى آن خارج شوند آنها را به آن باز مى‏گردانند،

و به آنان گفته مى‏شود، بچشید عذاب سوزان را از آنجائیکه قیامت ظرف ظهور باطن

اعمال است هر پاداش و عذابی که به انسان داده می شود در حقیقت چهره اخروی عمل

اوست(13) و جهنم در واقع صورت باطنی گناه است؛ بنابر این می توان گفت این حالتی

که آیه از آن سخن می گوید حقیقت و باطن همان حالت دنیایی این عده است که در دنیا

چون به گناه عادت کرده بودند هرگاه تصمیم به ترک آن می گرفتند باز دوباره به سمت آن

برگشته و جان به آتش گناه می سوزاندند؛ همین حالت یعنی فاصله گرفتن و برگشتن به گناه

در قیامت به شکل ظهور می کند که قرآن می گوید: هر گاه بخواهند از دوزخ و غم و اندوههاى

آن خارج شوند آنها را به آن باز مى‏گردانند.

وعده حتمی خداوند برای دفاع از مومنین

إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ ءَامَنُواْ (38- حج) ؛بدون تردید خداوند از اهل ایمان دفاع می کند.

این آیه نویدی به رسول خدا صلی الله علیه و آله است؛ به آن حضرت در برابر تهدیدها و

تعرضات دشمنان اسلام چنین بشارت می دهد: بگذار طوائف و قبائل عرب و یهود و نصارا و مشرکان

شبه جزیره دست به دست هم بدهند تا مؤمنان را تحت فشار قرار داده و به گمان خود نابود کنند،

ولى خداوند وعده دفاع از آنها را داده است.(14)

نکته قابل توجه این است که این وعده الهى مخصوص مؤمنان عصر پیامبر صلی الله علیه و آله در

برابرمشرکان نبوده؛ بلکه حکمى است که در تمام اعصار و قرون جریان دارد. مهم آن است که اگر

ما مصداق«الَّذِینَ آمَنُوا» باشیم؛ دفاع الهى از ما حتمى و تخلف ناپذیر خواهد بود.

سایت آیه های انتظار

روز هفدهم: توفیق عمل صالح

دعای روز هفدهم

«اللهمّ اهْدِنی فیهِ لِصالِحِ الأعْمالِ و اقْـضِ لی فیهِ الحَوائِجَ و الآمالِ

یا من لا یَحْتاجُ الى التّفْسیر و السؤالِ، یا عالِماً بما فی صُدورِ

العالَمین صَلّ على محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین»







بهترین اعمال


1 - «افضل الاعمال احمزها;(1)

2 - «افضل الاعمال ما اکرهت علیه نفسک;

بهترین اعمال چیزی است که انجام آن برایت ناگوار است» (2)

3 - «افضل الاعمال ما ارید به وجه الله;

بهترین اعمال عملی است که برای خدا باشد» (3)

4 - «افضل العمل ادومه و ان قل;

 بهترین اعمال آنست که دوام داشته باشد ولو کم باشد» (4)

آثار عمل صالح

1 - رستگاری:

«فاما من تاب و آمن و عمل صالحا فعسی ان یکون من المفلحین‏؛

پس هر کس به درگاه خدا توبه کند و عمل صالح انجام دهد

امید است از رستگاران باشد» (5)

2 - حیات طیبه:

«من عمل صالحا من ذکر او انثی و هو مؤمن فلنحیینه حیاة طیبة؛

هر کس از مرد و زن کار نیکی به شرط ایمان به خدا انجام دهد،

ما او را در زندگی سعادتمندانه زنده می‏گردانیم» (6)

3 - نشانه مؤمن:

علی علیه السلام: «العمل شعار المؤمن;

عمل شعار (نشانه) مؤمن است» (7)

سایت آیه های انتظار

الهی ، حسرتی دیرینه دارم

غمی سنگین درون سینه دارم

دلم امشب غمی محسوس دارد

هوای عشق « یاقدوس » دارد

 
میان پیله های غم ، اسیرم

خطا کارم ، گنه کارم ، حقیرم

در این آشفتگی های خیالی

در این دل بستگی های وبالی

در این فصل خزان ناامیدی

در این زخم زمان ناامیدی

فضایی باز و آهنگ توکل

نمازی تازه با قدقامت گل

هوس دارد دلم عاشق شدن را

به عشق آشنا لایق شدن را

خدایا از دلم آوار بردار

نگاهم را از این دیوار بردار

برای من فقط ، یک آشنا هست

که در دل نام او ، وقت دعا هست !

سایت آیه های انتظار

مقام رضا، ثمره نهایی روزه

در حدیث معراج داریم که پیغمبر اکرم(ص) وقتی به معراج رفت،

در آنجا خطاب شد «یَا أحْمَدُ هَلْ تَعْلَمُ مَا مِیرَاثُ الصَّومِ»؛

ای احمد، می دانی روزه چه اثری در پی دارد

و چه چیزی به ارث می گذارد؟

«قَالَ: لَا. ثُمَّ قَالَ: مِیرَاثُ الصَّومِ قِلَّةُ الْأکْلِ وَ قِلَّةُ الْکَلَامِ وَ

مِیرَاثُ الصَّمْتِ أنَّهَا تُورِثُ الْحِکْمَةَ وَ هِیَ تُورِثُ الْمَعْرِفَةَ وَ

تُورِثُ الْمَعْرِفَةُ الیَقِینَ فَإذَا اسْتَیْقَنَ الْعَبْدُ لَا یُبَالِی کَیْفَ أصْبَحَ

بِعُسْرٍ أمْ بِیُسْرٍ فَهَذَا مَقَامُ الرَّاضِینَ»؛

روزه دو اثر دارد؛

یکی اثر ظاهری است که همان کم خوردن است

و دومی که بالاتر است، کم صحبت کردن و سکوت

است که ما به آن «صومِ صمت» می گوییم.

 
اگر جلوی زبانت را بگیری و مراعات زبانی داشته باشی، این

موجب می شود که حکمت پیدا کنی.

آن وقت میراث حکمت، معرفت است و معرفت هم یقین

را از خود به ارث می گذارد و ثمره یقین هم «مقام رضا» است

و این همان مقامی است که با آن می توانی حجاب ها را برطرف کنی.

سایت آیه های انتظار