حیرت ناک بر سینه شن‌ها رو به ناکجا آباد نهادند..

و ده‌ها اسب مستانه هم‌رزم می‌جستند..

اسبانی که به غنیمت، غارت و چپاول عادت کرده‌اند..

عادت کرده‌اند گل‌های بنفشه را له نمایند..

و شکم‌های کودکان را بدرند ...

دل زمین زیر سم‌ْکوبه‌های اسبان

بر سینه شرحه شرحه حسین، می‌لرزید..

از آن پیکر سیمین،

عطر بوسه‌های محمد و زهرا به هوا بر خواست..

با فضا در‌آمیخت

و با دانه‌های شن صحرا..

و تاریخ....

آتش، مستانه خیمه را در کام می‌کشد..

فریادهای کودکان تا فراسوی دنیا می‌رود..

و گرگ‌های قساوتمند زوزه سر می‌دهند..

و شبی‌سیاهناک و تاریک است..

باد شن‌ها را می‌پراکند..

کفنی نازک از غبار، بر‌اندامان عریان..

و قبایل در نشئه غارت و چپاولند..

فرات به فرار می‌اندیشد..

و سر حسین بر بلندای نیزه‌ای می‌درخشد..

به آخر دنیا می‌نگرد ...

به کاروان‌هایی که از رحم روزگاران می‌آیند ..




صلی الله علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک
علیکم منی جمیعا سلام الله ابدا ، مابقیت و بقی الیل و النهار

ویژه نامه عاشورای حسینی در سایت آیه های انتظار