من آمده ام باز ....
رمضان آمد و من دوباره
با کوله باری از نیاز آمده ام
که جرعه ای از آغوش گرم مناجاتت را
به دل نا آرامم بچشانی
و تصویر شیرینی مقام وصال را
به کام افکار و اعمالم نشان دهی...
و من آمده ام باز تا
مهمان لحظه های سبز بی خویشتن شوم
تا از بلندای آسمان،
این پنجر? هفت رنگ رؤیایی
که بارگاه همیشه گسترده ملائک است،
بال بگشایم و پر بسایم به مدار عشقت
تا دور دست تکامل و عرفان!
مرا دریاب یا سَتَّار َالعُیُوب
تا پهن دشت پیکرم که فرسوده
از علف های هرز کوته بینی و کج نگری شده را
با حضور سبز و روحانی ات بیامیزم!
قنوتم را ببین که نیازم را به نمایش می گذارد
در آسمان آبی عظمت تو
و از برهوت کلمات نجاتم ده
که هیچ واژه ای گویای احساساتم نیست!
یا ربَّ النُور العَظیم ...
در ماه آفتاب آفرینی مرا با نورخویش تجلی ده؛
در نور مهمان کن؛ با نور بیامیز؛
با نور متولد کن و با نور بمیران...
یا نُورَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِی الظُلَم...
هر که دارد غم مهمانی ما بسم الله
میزبانان سحر منتظر مهمانند
هر که خواهد سحر اهل بکا بسم الله
چشمه ی آب حیات است مناجات سحر
هر که دارد طلب آب بقا بسم الله
ماه ها منتظر ماه مبارک بودیم
آمد ای منتظران ماه خدا بسم الله
سفره بندگی ماه خدا پهن شده
سفره ماست کنار شهدا بسم الله
دیده وا کن که خدا در بر ما بنشسته
همنشین است خدا با فقرا بسم الله
شد هلال مه دلدار حلال همگان
رویت یار حلال است تو را بسم الله
دست ابلیس که بسته است امان ازاین نفس
باید ای نفس کنی ترک خطا بسم الله
یادی از تشنگی روز قیامت باید
باب افطار گشوده ست به ما بسم الله
میهمان خانه ارباب کرم ماه خداست
ایها الناس سوی آل عبا بسم الله
روزه یعنی عطش روضه ی لب های حسین
هرکه دارد طلب خون خدا بسم الله
رحمت واسعه اینجاست سر کوی حبیب
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله
در رکاب پسر فاطمه باید جان داد
هر که خواهد شود اینگونه فدا بسم الله
چه بگویم جز، الهی العفو...؟
الهی تو پاک آفریده ای ما آلوده کرده ایم
با درودی بر آستان تو، ای پروردگار من!
خدایا !
اجازه فرما که همه احساس من از قلبم بیرون تراود
و بر پای تو با این جهان تماس حاصل کند.
چونان ابر باران زای تابستان
که با بار سنگین رگبارهای ناافشانده اش
در سطح پایین آویخته باشد،
بار الها !
اجازه فرما همه هستی من بر در سرای تو،
برای ابراز درودی بر آستان تو، سر تعظیم فرود آورد.
معبودا !
اجازه فرما همه ترانه های من در مسیرهای گوناگون
به جریانی واحد مبدل گردد و به سوی دریای سکوت،
به امید دوری بر آستان تو روان شود.
مهربانا !
اجازه فرما همچون انبوهی از دُرنای دور از خانمان
که روزان و شبان به سوی آشیانه های کوهستانی خویش باز می گردند،
رئوفا !
اجازه فرما همه جان من، به نشانه درودی بر آستان تو،
سفر خود را به سرای جاودانی آغاز کند.
رحیما !
به رحمانیت سوگند که برمن رحم کنی
ای رحم کننده ترین رحم کنندگان
آمین یا رب العالمین
ویژه نامه سالهای گذشته ، فعالیتهای فرهنگی - ادبی
رمضان آمد و مهمانی آن یار رسید {ویژه نامه ماه مبارک رمضان}(ویژه نامه سال 92)
فصل سبز بندگی (ویژه نامه ماه پر فیض رمضان الکریم)(ویژهنامه سال 1391)
شمیم دلنشین بندگی( ویژه نامه ماه مبارک رمضان)(ویژه نامه سال 1390)
در حریم یار ، به شوق وصال ( ویژه نامه ماه مبارک رمضان )( سال 89)
« انس بیشتر با کلام الهی دربهار قرآن»طرح ختم قرآن کریم در ماه مبارک رمضان
ماه زیبای خدا ای رمضان ، ماه قرآن و دعا ای رمضان{اشعار ویژه ماه رمضان}
یادش به خیر چه روزایی بود...(خاطرات شما از اولین روزه هایی که گرفتید)
دسته گل معطّر صلوات محمّدی _ختم صلوات به مناسبت ماه مبارک رمضان
چقدر با کلمات قرانی اشنایی دارید ؟?محک اعضای ایه های انتظار ?
مشاعره?????فقط با اشعار ماه مبارک رمضان?????مشاعره
برای شفاعت قرآن در قیامت شرکت کن (ختم قرآن ویژه ماه رمضان)
ماه فرصت های طلایی ویژه نامه رمضان مخصوص کودکان
روزه داران محجبه مرداد خنکای بهشت گوارای وجودتان باد
ثبت لحظه های ناب رمضان(رمضان از دریچه دوربین شما)
طرح بازی با اعصاب معصاب روزه دارن {طنز+تمرین}
بشارت نور "پیامک های تبریک ماه مبارک رمضان"
خاطرات رزمندگان از ماه مبارک رمضان
ســــوال بــــاران قــــرآنــــی
اعمال و ادعیه روزها و شبهای ماه مبارک رمضان
رمضان در اینه احادیث اهل البیت(علیهم السلام)
سخنان معصومین: رمضان ماه خودسازی
دعای ابو حمزه ثمالی با ترجمه فارسی
تسبیحات و صلوات هر روز ماه رمضان
........چهل حدیث روزه.........
اینجا ابتدای مهربانی خداوند است،
سحرگاه روشن «اللّهم انّی اسئلکَ من بَهائِکَ بِأبْهاهُ و کُلُّ بهائِکَ بَهی».
اینجا سحرگاه باران یکریز استجابت است؛
اینجا آغاز رحمت واسعه نور،
اینجا آغاز سلام و تحیت است.
اینجا آغاز شفافیت و آینهگی
اینجا آغاز صمیمیت و جاودانگی،
اینجا ابتدای مهربانی خداوند است.
و این منم!دور مانده از چشمه.ساران رحمت
غرق در لذات ناچیز زمینی
افتاده در گودال وحشت و تنهایی
با قلبی آکنده از نفاق
و عملی لبریز از ریا
و زبانی سراسر کذب
و چشمی افروخته از خیانت
هذا مقام العائذ بک من النار
هذا مقام المستَجیر بک من النار
هذا مقام المستغیثُ بک من النار
بگذار اولین کسی باشم
که به دعوتت پاسخ گفته است!
بگذار اولین کسی باشم
که حلاوت مهربانیات را چشیده است!
بگذار اولین کسی باشم
که سر بر شانه های کریمت گذاشته است!
ای خدایی که تمام پنجره هایت را به رویم گشودهای!
ای خدایی که تمام چشمه هایت را زیر پایم جاری کرده ای!
ای خدایی که از همه سو، به استقبالم آمده ای!
هذا مقام الخائف المستجیر
این است حال کسی که این روزها به تو رسیده است.
این است حال کسی که دور مانده بود از هفت شهر مهربانی تو
این است حال کسی که خودش را باخته بود...
خودش را گم کرده بود...
خودش را کشته بود...
خودش را ذره ذره پامال وسوسه های شیطانی خویش کرده بود.
این است حال زار کسی که اینک گرمای محبت تو،
یخ های انباشته در درونش را ذوب کرده است.
این است حال کسی که آواره بود،
هراسان بود؛ حال کسی که در گناه مسکن داشت،
حال کسی که غرق در لذات زمین بود.
حال کسی که گناه مغرورش کرده بود
و حال کسی که تو را تازه یافته است.
در این سحرگاه، در این لحظه های توبه و استجابت.
حال کسی که تازه دریا را یافته است،
حال کسی که تازه خودش را یافته است.
حال کسی که تازه به لبخند خداوند رسیده است،
حال کسی که به لذت آسمانی رسیده است،
حال کسی که جز تو کسی را ناجی نمیداند.
هذا مقام الغریب الغریق...
این است مقام غریب غرق شده
عاشقانه با معبود
به من دل عاشق و بال اشتیاقی ببخش که در حرم یاد تو
از حجره ذکری به رواق ذکر دیگری پر کشم
و رایحه ایوان حضوری مرا
به شیستان حضوری دیگر بکشاند.
و چشم انداز همتم تا آسمان بلند نامهای تو بال بزند
و تا آستان رستگاری اسماء تو عروج کند
و پرهای عاشقی به جایگاه قدس تو بساید.
خدای من!مرا در مسیر خودت،
انقطاعی تمام و کمال عنایت کن.
یاری ام کن تا تمامی بندهای وابستگی را ببرم.
چشم توجه از همه چیز جز تو برگیرم.
خانه دلم را از هرچه تعلق بتکانم0
خدای من!مرا در شمار بندگانی بیاور
که صدایشان کردی و پاسخت دادند.
و چشم در چشمشان دوختی و
نگاه به نگاهشان گره زدی،
آنچنان که از رویت جلال تو بیهوش شدند.
تو پنجره نجوایت را به روی آنان گشودی و
آنان به وضوح دست کردارشان را برای تو باز کردند.
خدایا!اگر غفلت از استعداد بیدار تو ، مرا به خواب می خواند،
شناخت عطاها و بخشش هایت هشیارم می کند.
خدای من!مرا به آن نورهای عزتمند
و سرور بخش ات ملحق کن تا عارف تو شوم
و از غیر تو بپرهیزم و مراقب حضور مستمر تو باشم
و از گناه بترسم.
* گزیده هایی از مناجات شعبانیه*
جهت مطالعه ادامه مطلب اینجا کلیک کنید