.ماه رسول الله(ص)...ماه دوستی ها و آشتی ها...
روزهای انتظارش...
ساعت های اَسْتَغْفِرُاللهُ وَ اَسْئلُهُ التَّوبَة اش...
دقیقه های عاشقی...لحظه های دلدادگی بر آستان حضرت دوست...
صلوات شعبانه ... مناجاتش...تمام شد.
رفت تا سال دیگه،معلوم نیست سال دیگه باشیم و این ماه رو درک کنیم یا نه.
خدایا شکر اینجا هم هوای بنده هات رو داری.
شعبان میره...بهترش میاد...اما هر کدومش صفای خاص خودشو داره.
خدایا دلم برای شعبان و همه ی زیبایی هاش تنگ میشه...
دلم برای صلوات شعبانیه تنگ میشه:
«...اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ،وَاعْمُر قَلْبی بِطاعَتِک،وَلاتُخْزِنی بِمَعْصیَتِک»
"...خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و قلب مرا به
طاعتت پرنور و معمور ساز و مرا به عصیان خود رسوا و خوار مگردان."
خدایا!دلتنگ مناجات شعبانیه میشم...دلتنگ همه ی فرازهاش :
«...وَ تَعْلَمَ ما فی نَفْسی.....تو میدانی چه در دل دارم...»
«...اِلهی اِنْ حَرَمْتَنی...معبودا اگر تو مرا محروم کنی...»
«...فَلَهَا الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهْا...وای بر او اگر تو اش نیامرزی...»
«...الهی تو پوشیدی بر من گناهانی را در دنیا و بسّر پوشی
آنها نیازمندترم بتو در آخرت...»
«...فاقْبَلْ عُذْری...عذرم بپذیر....اِل?هی لاتَرُدُّ حاجَتی...
معبودا رد مکن حاجتم...»
«...اِل?هی لَوْاَرَدْتَ هَو?انی لَم تَهْدِنی...معبودا اگر مرا
خوار میخواستی رهم ننمودی...»
«...الهی حمد از آن توست همیشه همیشه تا ابد و سرمد...»
« اِل?هی وَ...اِنْ اَدْخَلْتَنی النَّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّی اُحِبُّکَ...معبودا اگر
مرا به آتش بری اعلام کنم به اهل آن که من دوستت داشتم.»
همه ی فرازهای مناجات شعبانیه زیبا و پراحساس است و
برشمردن همه ی آن در این مجال نمیگنجد.
با اینکه خداحافظی از شعبان سخته اما وقتی به ماه مبارک رمضان
و همه ی قشنگیهاش فکر میکنی برات راحت میشه...
.هنگام سحر و دعاش،افطار و یا علی و یاعظیمش،دعای هر روزش...
دعای ابوحمزه ثمالیش...شبهای قدرش...
وای خدا ممنون همه ی اینها غم خداحافظی با ماه رسول الله(ص)رو کم میکنه.
خدایا ماه رجب و شعبان رو به بطالت گذروندم
توفیق بده که از ماه مبارک رمضان بهره ی کافی رو ببرم.