ای بنده بیا ساکن میخانه ما باش

ما شمع تو گردیم وتو پروانه ما باش

تا چند خوری باده ز پیمانه اغیار

پیمان بشکن طالب پیمانه ما باش

از عشق مجازی نشود کام تو حاصل

از عشق بتان بگذر و دیوانه ما باش

بیگانه شو از دیده که نادیده ببینی

بیزار تو از دیده بیگانه ما باش

باز است در رحمت ما رحم به خود کن

در دام نیفتاده بیا دانه ما باش

این کهنه خرابات چرا می کنی آباد؟

بگذر تو ز آبادی و ویرانه ما باش

یک عمر شدی خانه به دوش هوس و آز

یک ماه بیا معتکف خانه ما باش

هر در که زدی دست رد آمد بهجوابت

پس منتظر پاسخ جانانه ما باش

ژولیده مشو ریزه خور سفره اغیار

مهمان منی بر سر پیمانه ما باش

سایت آیه های انتظار

خدایاپرنده ی کوچک وجودم،

چگونه شکر وسعت آسمان تو گوید

و پاهای خرد و خسته ام،

چگونه جاده ی بی انتهای ثنای تو گوید

چگونه شکر تو گویم که سراپای وجودم

غرق در نعمت های توست

تویی که مرا به زینت ایمان آراسته ای

و در خیمه ی لطفت منزل داده ای

تویی که گردنبند ناگسستی منت هایم را

بر گردنم آویخته ای

خدایا!تشنگی عمیق من و باران مداوم و بی حد و حصر تو

مرا از اقامت در زیر خیمه ی شکرت بازداشته است

و دست یاری هر لحظه ی تو

در نشیب و فراز صخره های صعب زندگی

مرا از اندیشه ی پرتگاه های ناسپاسی واگذاشته است...

الهی!از خود ناامیدم،

از رحمت خود امیدوارم کن

الهی!به جرم خویش درمانده ام،

لطف خویش را در کارم کن

الهی!دردم دوا تو دانی،

به دیگری مگذارم

سایت آیه های انتظار

مراحل قبل از نزول عذاب

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلیَ أُمَمٍ مِّن قَبْلِکَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ الضرََّّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضرََّعُونَ (42) فَلَوْ لَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا

تَضرََّعُواْ وَ لَاکِن قَسَتْ قُلُوبهُُمْ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَنُ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (43) فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا

عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلّ‌ِ شیَ‌ْءٍ حَتیَّ إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ(44- انعام)

هر چند عذاب‌هایی که خداوند در اثر کفر و نافرمانی مردم بر سر آن‌ها نازل می‌کند به صورت دفعی

و آنی است؛ اما مقدماتی دارد که پس از طی آن‌ها عذاب واقع می‌شود. این بخش از آیات به این بحث

پرداخته و قانون خدا را قدم به قدم شرح می‌دهد.

گام اول گرفتار کردن به سختی‌ها و ناملایمات زندگی است به این منظور که افراد با گرفتار

شدن در این فشارها از غیر خدا دل کنده و رو به او کنند و او را بخوانند «فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ

الضرََّّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضرََّعُونَ»؛ اما این‌ها چنان سنگدل و فریفته شیطان شده‌اند که این فشارها و شک‌های

حیات بخش هم نمی‌تواند روح مرده آن‌ها را زنده کند.

گام بعدی سرازیر کردن نعمت‌های آسمانی و زمینی و زیر زمینی به سوی این‌هاست تا برای موفقیت‌های

خود در عرصه‌های مختلف صنعتی، کشاورزی، فضایی و اتمی جشن‌ها بگیرند و بر خود ببالند و بر دیگران

مباهات کنند. اما آن‌ها با این نعمت‌ها هم بیدار نشدند.

گام آخر: در حالی که این‌ها غرق در شادی‌اند و دیگر دلیلی برای کفرشان ندارند؛ ناگهان عذاب ما

نازل شده و بساط آن‌ها را جمع می‌کند. (10).

جبران گذشته، شرط اساسی در توبه

کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلیَ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنکُمْ سُوءَ ا بجَِهَلَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ

رَّحِیمٌ (54- انعام).

در جمله اول می‌فرماید: پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرّر کرده است در جمله دوم که در

حقیقت توضیح و تفسیر رحمت الهی است، با تعبیری محبت آمیز چنین می‌گوید: هر کس از شما کاری از روی

جهالت انجام دهد، سپس توبه کند و اصلاح و جبران نماید، خداوند آمرزنده و مهربان است.

منظور از «جهالت» در این‌گونه موارد، همان غلبه و طغیان شهوت است که انسان نه از روی دشمنی

با حق، بلکه به خاطر غلبه هوی و هوس آن چنان می‌شود که فروغ عقل و کنترل شهوت را از دست می‌دهد؛

چنین کسی با اینکه عالم به گناه و حرام است اما چون علمش تحت‌الشعاع هوی و هوس قرار گرفته،

به آن «جهل»اطلاق می‌گردد. مسلماً چنین کسی در برابر گناه خود مسئول است؛ اما چون از روی عداوت

و دشمنی نبوده،سعی و کوشش می‌کند تا آن را اصلاح و جبران کند. (11).

احترام واجب نیست ولی بی احترامی هم نکنید

وَ لَا تَسُبُّواْ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّواْ اللَّهَ عَدْوَا بِغَیرِْ عِلْمٍ .

خداوند متعال در این آیه مؤمنان را به رعایت یک اصل مهم سفارش می‌کند و آن اینکه مبادا به مقدسات

کسانی که با شما هم عقیده نیستند بی احترامی کنید که آن‌ها نیز معتقدات شما را مورد اهانت قرار می‌دهند.

نکته اول اینکه منع آیه در مورد اهانت به مقدسات طرف مقابل است نه آنکه خواسته باشد هر گونه

بحث علمی و به چالش کشیدن منطقی عقاید طرف مقابل را ممنوع کند. (12).

نکته دوم اینکه معنای آیه احترام گذاشتن به مقدسات طرف مقابل نیست بلکه پیام آیه پرهیز از هر

کاری است که اهانت تلقی شود.

 




روز هفتم: نماز

دعای روز هفتم

خدایا مرا در این روز به روزه و اقامه نماز یاری کن و از لغزشها

و گناهان دور ساز و ذکر دائم که تمام روز به یاد تو باشم نصیبم فرما ،

به حق توفیق بخشی خود ای راهنمای گمراهان عالم.





اهمیت نماز

1 - مقدم بر اعمال:

رسول خدا صلی الله علیه و آله:

«اولین چیزی که روز قیامت در اعمال بنده مورد توجه قرار می‏گیرد، نماز اوست.» (1)

2 - وسیله تقرب:

حضرت علی علیه السلام:

«الصلوة قربان کل تقی; نماز وسیله تقرب هر پرهیزکاری است.»
(2)

3 - بهترین اعمال:

حضرت علی علیه السلام:

«شما را به نماز وحفظ آن سفارش می‏کنم، بدرستی که

بهترین اعمال نماز است.» (3)

4 - سنگر مبارزه با شیطان:

حضرت علی علیه السلام:

«نماز سنگری است‏برای در امان ماندن از نفوذ شیطان.» (4)

5 - مانع ضد ارزش‏ها:

قرآن کریم:

«ان الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر؛

نماز اهلش را از هر کار زشت ‏باز می‏دارد»(5)

آثار ترک و سبک شمردن نماز

1 - جهنمی شدن:

قرآن کریم: «سؤال می‏کنند چه چیزی شما را جهنمی کرد؟

گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.» (6)

2 - محرومیت از الطاف الهی:

قال تعالی: «وای بر نمازگزارانی که دل از یاد خدا غافل دارند.» (7)

3 - دوری از رسول خدا:

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود:

«کسی که نمازش را سبک بشمارد از من نیست.» (8)

4 - محرومیت از شفاعت پیامبر:

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود:

«کسی که نماز واجب را از وقت آن به تاخیر اندازد،

در قیامت‏ شفاعت من به او نمی‏رسد.» (9)

سایت آیه های انتظار

شرح دعای روز هفتم در بیان آیت الله مجتهدی(ره)؛ نماز با بی حالی و کسالت؛ چرا؟

دعای روز هفتم:

اللَّهُمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوَامِهِ

بِتَوْفِیقِکَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّین[1]

ای خدا مرا در این روز بر روزه و اقامه نماز یاری کن و از لغزشها و گناهان دور ساز و ذکر دایم

نصیبم فرما، به حق توفیق بخشی خود، ای رهنمای گمراهان عالم.

اللَّهُمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ

خدایا در ماه رمضان برای روزه و شب زنده داری کمکم کن ؛ اگر خدا کمکت کند ؛ گرسنگی را نمی فهمی ؛

خستگی عبادت را نمی فهمی ؛دعای ابوحمزه و دعای افتتاح ... می خوانی و اصلا متوجه خستگی

نمی شوی، چون خدا کمکت می کند .

*دعای ابوحمزه را در قنوت می خواندند

سال ها قبل در قم واعظی بود به نام میرزا محمد تقی اشراقی؛ ایشان به قدری در فن خطابه قوی بودند

که تا زنده بود، مرحوم آقای فلسفی به قم دعوت نمی شد، آدم ملائی بود و صدای رسایی هم داشت؛

طوری که بدون بلندگو در صحن حرم همه صدای او را می شنیدند. مرقد ایشان هم در حرم

حضرت معصومه(س) پایین پای مرحوم موسس حوزه، آیت الله حائری یزدی(ره) است.

مرحوم اشراقی از قول پدر(مرحوم ارباب) این طور نقل می کردند: سحر ماه رمضان به حرم

امیر المومنین(علیه السلام) مشرف شدم و مشاهده کردم؛ عده ای در قنوت نماز وتر دعای ابوحمزه

ثمالی را از حفظ می خوانند و اشک می ریزند؛وقتی تعداد ایشان را شمردم دیدم هفتاد نفر هستند!

ایشان چه مردمی بود ه اند؛ اما ما چگونه دعا ونماز میخوانیم؛ چرا با بی حالی و کسالت نماز می خوانیم؟!

وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ

خدایا در ماه رمضان از لغزش گناه حفظم کن ؛ توفیق بده در ماه رمضان گناه نکنم؛ اعضاء و جوارحم

هم روزه داشته باشد در حدیث وارد شده است:

«اِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شَعْرُکَ وَ جِلْدُکَ.... » [2] باید گوش و چشم و..اعضاء و جوارحت

روزه دار باشند.

*ذکر زبانی توام با غفلت، مصیبت و بدبختی است

وَ ارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوَامِهِ

خدایا در این ماه رمضان روزی کن همیشه به یاد تو باشم، ذکر شامل ذکر زبانی هم می شود؛ البته اگر

دل به یاد خدا باشد زبان هم ذکر می گوید؛ اما اگر زبان ذکر خدا بگوید و دل غافل از او باشد،

این چنین ذکری مصیبت و بدبختی است.

*همه موجودات ذکر خدا را می کنند

در روایت وارد شده است که اگر حیوانات هم یاد خدا نکنند به دام صیادان خواهند افتاد ؛ هیچ

پرنده ای به دام صیاد نمی افتد، مگر زمانی که از یاد خدا غافل شود [3] ؛ حیوانات هم ذکر دارند

« وَ إِنْ مِنْ شَیْ ءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ » [4]

شعر:

گر تو را از غیب چشمی باز شد* با تو ذرات جهان هم راز شد

نطق خاک و نطق آب و نطق گل * هست محسوس حواس اهل دل [5]

حتی در و دیوار هم ذکر دارند ؛ حتی در روایت آمده است که هنگام سحر که خروس بانگ می زند و تو

را برای نماز بیدار می کند لذا به خروس دشنام ندهید [6]

شعر:

کم ز خروسی مباش مشت پری بیش نیست * از سر شب تا به سحر ذکر خدا می کند [7]

*از خدا درخواست توفیق کنیم

بِتَوْفِیقِکَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّین

خدایا در ماه رمضان این توفیق را بده که همیشه به یاد تو باشم و ای راهنمای گمراهان.

انجام این اعمال توفیق می خواهد؛ لذا از خداوند درخواست توفیق میکنیم

شعر:

توفیق، رفیقی ست که به هر کس ندهندش* هرگز پر طاوس به کرکس ندهندش [8]