ولادت باسعادت فاطمه ثانی ،‌ شفیعه ی محشر
اسوه عفاف و نجـابت، دخت موسی ابن جعفر
اخت الرضـا علیهم السلام ، کریمه آل طاهـا
حضرت فـاطمـه معصومـه سـلام الله علیهـا
و آغازدهه کرامت و بزرگداشت روز دختر
برشعیـان خصوصا دختـران مسلمان مبارک

مسیحا زاده

تو مسیحا زاده اما دختر موسی شدی
مریم قدیسه ی ذریه ی طاها شدی

یک نخی از چادرت مانند کعبه محترم
قبله ی عرشی ترین سجاده ی دنیا شدی

بوسه بر دست تو بر سادات واجب می شود
چون ستون عصمت الله بنی الزهرا شدی

در میان شوره زار قم بهشتی ساختی
مثل کوثر آمدی جوشیدی و دریا و شدی

جا نماز غرق نورت گوشه ی عرش خداست
در تقرب بر خدا بالاتر از بالا شدی

وحی نازل بر لبانت استناد هر حدیث
مثل بنت المصطفی صدیقه ی کبری شدی

پیش پایت دیدنی باشد قیام موسوی
با جلال فاطمی خاتون بی همتا شدی

ناز چشمان تو و دکر خداهای پدر
کو رسول الله بیند ثانی زهرا شدی

خواهر سلطان عالم کار سلطان می کند
بر حسین خانواده زینب کبری شدی

قاسم نعمتی

«بانوی گل و آیینه»

تو در شهر همیشه عشق، مدینه، چشم به جهان گشودی
و دل از دل عاشقان خویش ربودی.

تو متولد شدی تا یاد مادرت،
زهرای مرضیه علیهاالسلام را در باغ ایّام شکوفا کنی.

تو به دنیا آمدی تا درّ عفاف را به صدف هستی ببخشی،
تو قدم بر زمین نهادی تا رنگ خاکی دنیا را افلاکی کنی.

تو با حضور عاشقانه خویش، زیباترین غزل عشق را سرودی.
تو به دنیا آمدی تا با حضور سبز خویش،

بهار را برای کویر قم به ارمغان بیاوری.
تو، سرچشمه پاکی و نجابتی.

از عرش خدا باران سپیده می بارید؛
هلهله فرشتگان شادی آسمانیان را هویدا می کرد؛

ماه با لبخند، بذر نقره می پاشید و ستارگان در
بزمِ شادیِ عرشیان، آسمان شهر را با حضورشان چراغانی می کردند.

ملائک، شادباش های خداوندی را در سریرهای
نور به سرزمین مدینه می فرستادند.

شهر غرق در شور، شکفتن گلی از گلستان اهل بیت
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را انتظار می کشید
و خانه امام موسی بن جعفر علیه السلام خود را
آماده ضیافت تولّدی بزرگ می دید.

به ناگاه، فضا از عطر حضور پر شد؛انتظار به پایان رسید؛
خنده ها شکفت و نوزادی زیبا به ناز دیده باز گشود.

پدر که لبخند را هدیه حضور کودک خود کرده بود
نام او را به یادِ مادر خویش فاطمه نهاد.

اولین روز ماه ذیقعده بود.
صدای مؤذن از سمت مسجدالنبی شنیده می شد.

در خانه امام موسی کاظم(ع) همه چشم به راه آمدن فرزندی بودند.
خدمتکاران، دور تا دور نجمه خاتون نشسته بودند و او را دلداری می دادند.

ـ به زودی به دنیا می آید.
ـ نگران نباشید!

نجمه خاتون به دیوار تکیه داده بود و زیر لب ذکر می گفت.
امام کاظم(ع) به همراه فرزندش امام رضا(ع) به مسجدالنبی رفته بودند.

لحظات به کندی می گذشت و نجمه خاتون از
درد، دندان هایش را به هم فشار داد.

آسمان سیاه، ستاره را نورانی تر از پیش نشان می داد.
امام موسی کاظم(ع) به خانه برگشت و باز قرآن خواند.

ساعتی از شب گذشته بود که صدای نوزادی در خانه پیچید.
همه با خوشحالی به هم تبریک گفتند.

نوزاد را به برادرش نشان دادند.
امام رضا(ع) به چهره خواهرش نگاه کرد.

امام موسی کاظم(ع) نوزاد را بغل گرفت
و نام معصومه را برای او برگزید

فاطمه بختیاری

به دل حک شد به خط آشنایی
شب میلاد و آغازِ گدایی

گدای بارگاهِ سبزِ عشقم
ببین امشب دلم گشته هوایی

به پیش پای تو غرقِ سرشکم
که شاید سر زنی بر بی‌نوایی

کریمه کاسه‌ام بنگر که بالاست
کرم بنما تو هر چه می‌توانی

تویی معصومه، عصمت پیش رویت
کند سجده از این نورِ خدایی

تویی بانوی قصرِ سرخِ مذهب
که با زینب همیشه هم صدایی

همین بس از تو ای معصومه جانم
لقب گیرنده‌ از جامِ رضایی

رضا نامِ تو را معصومه خوانده
که سر تا پا چنین زهرا نمایی

همه امشب کنارِ بارگاهت
من و این گریه و فصلِ جدایی

دلِ فطرس شده در شامِ میلاد
اسیرِ گنبدِ زردِ طلایی

چه معصومانه می‏خندی و کودکانه نگاه می‏کنی!
تو پاک‏ترینی و فرشته از چشمانت فرومی‏ریزد.

پاکی و اصالت، از شاخسار خاندان معصومت ریشه می‏گیرد؛
پاکی تو که معصومه نام گرفته ‏ای و مریم اهل بیتی
و کریمه آسمان و زمین.

قم، بوی توس می‏دهد
امروز شهرمان را به یمن میلادت آذین بسته ‏ایم.

گنبد طلایی حرمت، در هاله چراغ‏ های رنگین
و نوارهای نورانی، چقدر ملکوتی شده است!

موسیقی شادی که از مناره‏ ها بلند است، در کوچه
پس کوچه‏ های شهر می‏پیچید. همه جا گل است و شیرینی؛

همه سرشار از شادمانی ‏اند.
... اما نمی‏دانم چرا شهرم، عطر توس گرفته است!

شاید مسافری غریب به تهنیت و شادباش آمده است؛
شاید برادری به دیدار خواهری... شاید...

???ویژه نامه ولادت حضرت معصومه (س) ???
و
??? گرامیداشت روز دختر و دهه کرامت ???

معصومه ............

معصومه تفسیر معصومیت است که روزگارى در مدینه طلوع کرد،

معصومه اقامت غربت است در روزگار غربت نگاه ها،

معصومه تفسیر بلند تبعیت است از ولایت .

معصومه نگاه سبزى است که از معصومیت سرچشمه مى گیرد،

معصومه روزگار دلداگى است واز غربت به قربت رسیدن .

معصومه ترجمان بلند عاشوراست و قصه با زینب هم سفرشدن .

معصومه فلسفه شیدایى است و غزل ماندن و بودن،

معصومه نگین ایران است که درقم،شهر اقامه مى درخشد .

معصومه ضریت بالاى ارادت به ولایت است،

معصومه قصه بلند مدینه تامشهد است .

باز تکه ‏های ابر سیاه در دل آسمان،
می‏خواهند حکایت تلخی را بسرایند،
نوری بر دستان مدینه تشییع می‏شود.

اینک امام علم و دیانت و سراینده سرود زیبای خدا پرستی،
به سوی معبود می‏شتابد.

اکنون فرزند دیگری از خاندان آل عبا
و عالم دین خدا زهر تلخ دسیسه‏ های پلیدان را می‏نوشد،

او امام همه خوبی‏ها و خانه همه دانش‏ها،
امام جعفر صادق علیه‏ السلام است.

اندیشه تشیع در پله ششم،
تاریخ را به ماتم می‏خواند،
ماتمِ چشمه جوشان کلام شیعه
ماتم خزانه‏ دار علم علی
، فاتح قله ‏های بلند دانش خداوندی،
وارث بزرگ پدر،
هنوز آخرین حرف‏های امام،
در گوش‏های زمان پژواک می‏کند:

«اِنَّ شَفاعَتَنا لا یَنالُ مُسْتَخِفّا بالصَّلوةِ»؛
همانا شفاعت ما به کسی که نماز را کوچک بشمارد، نخواهد رسید.

بقیع همیشه گریان،
امروز خورشید را در خود جای می‏دهد.
درود بر تو ای ششمین پیام خدا بر زمین!

امروز اشک‏های تمام عاشقان خاندان علی
از ابرهای غمگین آسمان بقیع می‏بارد
و هر باربه یاد آن لحظه
که زهر خصم را نوشیدی،
جگرهامان به خون می‏نشیند
و با چشمانی نمناک فریاد می‏زنیم:

اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّه‏
یا وَجیها عِنْدَ اللّه‏، اشفع لنا عند اللّه‏

ویژه نامه شهادت جانسوز امام جعفرصادق در سایت آیه های انتظار