***لحظه های ناب عشق و نیایش ***
*** ویژه نامه روز بیستم ماه مبارک رمضان ***

دعاى روز بیستم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ
واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ
وَوَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ
یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین.

خدایا بگشا برایم در آن درهاى بهشت
وببند برایم درهاى آتش دوزخ را
و توفیقم ده در آن براى تلاوت قرآن
اى نازل کننده آرامش در دلهاى مؤمنان

برای استفاده از مطالب متنوع ویژه نامه روز بیستم  اینجا کلیک کنید

20-مژده به روزه ‏داران

قال الصادق علیه السلام

من صام لله عزوجل یوما فى شدة الحر فاصابه ظما
و کل الله به الف ملک یمسحون وجهه و یبشرونه حتى اذا افطر.

امام صادق علیه السلام فرمود:

هر کس که در روز بسیار گرم براى خدا روزه بگیرد و تشنه
شود خداوند هزار فرشته را مى ‏گمارد تا دست ‏به چهره او بکشند
و او را بشارت دهند تا هنگامى که افطار کند.

الکافى، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247

شب قدر است امشب مست مستم‌ ای خدا با تو
شدم تا مست دانستم که هستم ای خدا با تو

در این خلوت تو من یا من تو، انصاف از تو می‌خواهم
تو با من مست یا من مست هستم ای خدا با تو

مخواه از من که هرگز راه عقل و عافیت پویم
که من دیوانه از روز الستم ای خدا با تو

دویدم سال‌‌ها اما به دور افتادم از کویت
چو افتادم ز پا در خود نشستم ای خدا با تو

سر از خاک زمین تا برگرفتم عشق ورزیدم
ولی آزاد از هر بند و بستم ای خدا با تو

تو هر جا جلوه کردی من تو را دیدم پرستیدم
به هر صورت جمالی می‌پرستم ای خدا با تو

محمد خلیل مذنب (جمالی)

ستایش مخصوص تست و بخشش و بزرگی و مقام بلند بزرگواری ترا سزد
که به هر که خواهی عطا کنی و از هر که خواهی منع کن

ای خدای آفریننده من و نگبان و پناه من
من در هر حال سختی و آسودگی بسوی تو مینالم

ای خدا اگر چه گناه من بزرگ و بسیا ر است
باز عفو و بخشش تو از گناه من بزرگتر و وسیعتر است

ای خدا اگر من خواهشهای نفس خود را پیروی کردم
ای خدا تو حال زار مرا میبینی و از فقر و پریشانیم آگاهی
و تو منا جات ئو راز و نیاز پنهانی ام را میشنوی

ای خدا امیدم را از درگاه کرمت قطع مکن و دلم را
به نو میدی تاریک مگردان که چشم امیدم همع بر عطای بی انتهای تو ست

ای خدا تو اگر مرا نا امید کنی یا از درگاهت برانی
دیگر کیست که بوی امیدوار باشم و که را نزد تو شفی آرم

ای خدا مرا از قهر و عذابت در پناه خود گیر که من
بنده اسیر و ذلیل تو ام و ترسان و خاضع به درگاه تو

ای خدا بمن حجتی بیاموز که مرا مایه انس و آرامی می گردد
و در آن ساعت سخت که قبر منزل و خوابگاه من خواهد بود

ای خدا اگر مرا هزار سال عذاب کنی
باز رشته امیدم از رحمتت قطع نخواهد گردید

ای خدا شیرینی لذت عفوت را روزی بمن بنشان
که مال و فرزندان را در آن روز سوذی نخواهد بود

ای خدا اگر تو بکرم رعایت حال مرا نکنی کارم ضایع است
و اگر از لطف رعایت کنی تباه نخواهم گشت

ای خدا اگر تو از غیر مردم نیکوکار عفو بخشش نفرمایی
پس آنان که به هواینفس زشتکارند که آنها را خواهد بخشید

ای خدا اگر من در راه تقوا کوتاهی کردم
اینک از پی عفو و بخشش بی حساب تو می آیم

ای خدا اگر من از جهل و نادانی خطاها کردم
امیدم به کرم و رحمتت بسیار بوده تا انجا که گویند چقدر بی باک است

ای خدا گناهان من از کوههای بلند افزون تر است
و عفو و بخشش تو از گناه من بسی بزرگتر و بلند تر است

ای خدا یاد لطف و احسان تو سوز دل و پریشانیم را آرام می بخشد
و یاد خطاها و گناهان دیده ام گرینم می سازد

ای خدا از خطایم در گذر و گناهانم را محو کن
زیرا من به گناه خود مقر و از آن ترسان و به درگاه تو نالانم

ای خدا از جانب خود مرا نشاط و آرامش خاطر عطا کن
که من جز درهای فضل و کرمت را تنمی کوبم

ای خدا اگر تو مرا از درگاه فضل و کرمت برانی یا خوار گردانی
پس چه چاره اندیشی و چکار توانم کرد

ای خدا انکه مشتاق توست شب همه را بیدار است
و به مناجات و دعا مشغول ام غافلا ن تا صبح خوابند

ای خدا این مخلوق ضعیف بین خواب
و بیدار است و بسی به درگاهت ناله و تضرع کند

و همه به احسانت چشم دارند و به رحمت بی پایان
به تو امید دارند و به بهشت ابدیت امید دارند

ای خدا امیواریم به لطف تو مرا به سلامت نوید می دهد
ولی قبایع مرا به سرزنش و رسوایی می کشد

ای خدا اگر مرا ببخشی عفو تو نجات بخش من است
وگرنه من به گناه مهلک هلاک خواهم شد

ای خدا به حق پیغمبر هاشمی نسبت حضرت محمد
و به حرمت بنذگان پاکت که نزد تو خاضع و خاشع اند

ای خدا به حق حضرت مصطفی و پسر عمش علی
و احترام نیکان که همه به درگاهت متواضعند

در حالی که به درگاهت با ناله و تقوا و تواضع آیم
ای خدا مرا به دین پیغمبرت احمد محشور گردان

ای خدای من و ای سید و مولای من مرا ازشفاعت
کبرای پیغمبر ت محروم مگردان که شفاعت او پذیرفته است

و ددرود فرست بر او الش مادامیکه نیکان و موحدان
دعا مناجات کنند و به درگاهت راکع باشند

ادا کردنـد هنگـام عبــادت حـق مـولا را
ز خـونش آبـرو دادنـد بیـت حـق‌تعالی را

از آن فزت برب الکعبه گفت و چشم خود را بست
که بعد از فاطمه زندان خود می‌دید دنیا را

میـان دوستـان هـم انفـرادی بود زندانش
چو شمع انجمن کشتنـد آن تنهای تنها را

ز جبریل امین برخواست این فریاد بر گردون
الا یا اهـل عالـم تسلیت، کشتند مـولا را

علی بی‌هوش در محراب خون افتاده بود اما
به زخم خویش حس می‌کرد اشک چشم زهرا را

دوباره از درون زخم او فـواره مـی‌زد خون
ز رویش هرچه یاران پاک می‌کردند خون‌ها را

الهی تا قیـامت خـون بگرید چشم زیبایی
که از خون لاله‌گون کردند آن رخسار زیبا را

حسن جان! فرق مولا را بپوشان پاسداری کن
کـه چشـم دختـر زهـرا نبینـد زخم بابا را

سلام سجـده تـا صبح جزا تقدیم مظلومی
که بخشید آبرو با خون خود شب‌های احیا را

گنه کردی مشو مأیوس از عفو خدا «میثم!»
علی با چهر? خونین شفاعت می‌کند ما را

روز بیستم: توفیق تلاوت قرآن

دعای روز بیستم

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ
وَ وَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین»



آثار تلاوت قرآن

1 - بهره‏ مندی از پاداش‏های الهی:

«ان الذین یتلون کتاب الله ... یرجون تجارة لن تبور؛
آنان که کتاب خدا را تلاوت می‏کنند امید تجارتی دارن
د که زیان و زوال ندارد» (1)

2 - شکوفایی ایمان:

علی علیه السلام: «لقاح الایمان تلاوة القرآن؛
شکوفایی ایمان با قرآن خواندن است» (2)

3 - همنشین تنهایی:

علی علیه السلام: «من انس بتلاوة القرآن لم توحشه مفارقه الاخوان؛
هر که به تلاوت قرآن انس بگیرد، جدایی از دوستان، او را به وحشت نمی‏اندازد» (3)

آداب تلاوت قرآن

1 - پاکی و نظافت دهان:

رسول خدا صلی الله علیه و آله:
«طیبوا افواهکم فان افواهکم طریق القرآن؛ دهانهای خود را پاکیزه نگه
دارید، زیرا دهان‏های شما راه قرآن است» (4)

توضیح:

مراد از پاکی، پاکی ظاهری و باطنی است;
یعنی هم مسواک زدن و هم پرهیز از گناهان زبانی مانند غیبت و دروغ و ... .

2 - تدبر:

«ا فلا یتدبرون القرآن ام علی قلوب اقفالها؛ آیا به آیات قرآن نمی‏اندیشند؟
یا [مگر] بر دل‏هایشان قفل‏ها نهاده شده است؟» (5)

3 - خشوع:

«الم یان للذین آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکر الله‏؛
آیا نوبت آن نرسیده که گرویدگان دل‏هایشان به یاد خدا خاشع گردد؟» (6)

هزاران بار استغفار کردم
دوباره جرم خود تکرار کردم

تو گفتی من غفورم ، من هم اینک
به جرم خویشتن اقرار کردم

برو ای آتش دوزخ کناری
که من رو بر در غفار کردم

دوباره عفو کن یا رب اگر چه
من از این توبه ها بسیار کردم

به ذکر خود شفایم ده که عمری
دلم را از گنه بیمار کردم

از آن گشتم دچار خواب غفلت
که دیو نفس را بیدار کردم

تو از اول عزیزم آفریدی
ولی من، حیف! خود را خوار کردم

تنم کاهیده همچون کاه بر دوش
بسی کوه گنه را بار کردم

تو بودی یار من افسوس! افسوس!
که من رو جانب اغیار کردم

تو با "میثم" نبودت غیر خوبی
ولی من با تو بد رفتار کردم

حاج غلامرضا سازگار