یا رسول الله صلى الله علیه و آله ! روزى که براى عشق
درهاى خلقت را گشودند، تنها به تو اذن دخول دادند و خداوند
63 جرعه از تو بیشتر بر اهل زمین نچشانده بود
که مستى حضورت را بازپس گرفت.
تو خیال بلند یک پرواز بودى که از ابتدا، پاى بر زمین ننهادى؛
گرچه خورشید را در دستى و ماه را در دست دیگرت گذاشتند.
اى ساقى! ناز چشمت جبرئیل را نامه رسان عشق تو با دوست
کرده بود. مى روى و از تنفس تو، دوازده شاخه
گُل مى رویند تا به تفسیر تو برخیزند.
اى ناشر آخرین دفتر خدا
اى کاش کتاب عمر تو سر نیامده بود!
یا رسول الله صلى الله علیه و آله ! مثل تو دیگر در پهنه زمین
تکرار نخواهد شد، اما با تکرار صلوات بر تو، نور
حضورت را در قلب خود احساس مى کنیم.
با غروب آفتاب تو، کعبه تا قیامت سیه پوش گشته