واپسین سطر پیامبرى
را در افق باز چشم هایش، به پایان برساند؛
مردى که دنیا چشم انتظارش نشست تا نقطه بگذارد بر انتهاى سطر پیامبرى
و نامه رسالت را مُهر بنگارد با نقش نگین خاتمیت.
مردى از دنیا مى رود که آخرت را همچون پنجره اى دیگر بر نگاه هاى
بشر گشود، تا بنگرند، تا بدانند که ساحل نشینان دنیا را روزنه اى
هست که مى تواند به دریاى آخرت برساندشان؛
مردى که دنیا و آخرت را همچون دو چشم در کنار هم، همچون
دو بال براى یک پرنده به تصویر کشید؛
مردى که دست هاى دنیا و آخرت را در دست هم گذاشت.
مردى از دنیا مى رود که انسان ها را گره زد به وظیفه خویش؛
مردى که زیر بازوى عقل را گرفت تا برخیزد، مرهم بر زخم هاى
معنویت نهاد تا جان بگیرد و ایمان را همچون شعله اى همواره
سوزان، در چراغدان جان و روان آدمى برافروخت تا
از تیرگى ها نهراسد و در تاریکى ها نمیرد.
