فصل تازه ولایت





چیست این بهار خجسته؟

چیست این لحظه شگفت زیبا، زیبای شگفت؟


انگار این شگفتی تنها در آسمان نیست؛

گویی کره زمین را هاله ای از انوار سبز، احاطه کرده است!


گویی تکامل واپسین زمین، در حال شکل گیری است!

این تنها معجزه نوروز نیست. این تنها شکوه آغازین بهار نیست.


این نور، برای آسمانیان، آشناتر از زمینیان است.

امروز، روز تمام زیبایی هاست؛ روز تبلور عشق در تمام آینه هاست؛


روز زیبای «ولایت» است؛ روز تکامل مادی و معنوی آفرینش.

امروز، روز شکوفایی ولایت در قاموس خلقت است؛


یک روز «توحیدی» زیبا که ترجمان «عدل» الهی در قامت «امامت» است؛

ترجمان صداقتِ «معاد» در بلاغتِ «نبوت»، نتیجه تلاش هزاران پیام آور الهی.


صدای دلنشین حضرت جبرئیل علیه السلام است

و جان مشتاق حضرت رسول صلی الله علیه و آله .


ندای وحی، جان و تن حضرت را می آشوبد و تبسمی

دل نشین، بر لب های مبارکش می نشیند.


احساسی سبک و شعف ناک، سراسر وجودش را فرا گرفته است.

«کیست مولا، آنکه آزادت کند!»


اینک زمان، آغاز دیگری را تجربه می کرد.

فصلی تازه در حال شکفتن و تبلوری تازه در حال شکل گرفتن بود؛


آغاز فصل عشق، فصل ارادت، فصل زیبای ولایت؛

فصلی که می طلبید دست های حضرت پیامبر

صلی الله علیه و آله را برای توسل؛


برای دعا: دعایی به زیبایی اجابت:

«اللهم وَالَ مَن وَالاهُ و عَادِ مَن عاداهُ،

وانصُرْ مَن نَصَرَهُ، وَاخْذُلْ مَن خَذَلَهُ»







آیه های انتظار