وقایع روز بیست و پنجم ذیقعده

« خروج پیامبر اکرم(ص) از مدینه به قصد حجه الوداع

( 10ق) »

ازطرف پیامبر اکرم(ص) در ماه ذیقعده ی سال دهم هجری

قمری به اهالی مدینه و قبیله های اطراف اعلام شد که امسال

آن حضرت قصد زیارت خانه ی خدا و برپایی مراسم حج را

دارد.

به همین جهت، تعداد زیادی از مسلمانان به همراه آن حضرت

عازم مکه شدند.

پیامبر اکرم (ص) در روز 25 ذیقعده ی سال دهم هجری قمری

از مدینه حرکت نموده و درمکانی به نام ذوالحلیفه احرام بست.

تمام همسران آن حضرت و یگانه دختر گرامیش حضر ت

فاطمه(س)در این سفر همرا ه پیامبر(ص) بودند. حضرت

علی(ع) نیز پس از ماموریت جهادی وتبلیغی در منطقه ی

یمن، به دستور پیامبراکرم(ص) در مراسم بزرگ حجلة

الوداع حضوریافت.

چون حج این سال آخرین حج پیامبر اکرم(ص) بود به

حجه الوداع مشهورگردید. پساز پایان مراسم حجه الوداع

هنگام بازگشت به مدینه در مکانی به نام غدیر خم

پیامبراکرم(ص) در اجتماع یکصد هزار نفری، حضرت

علی(ع) را به فرمان خداوند متعال به جانشینی خود

منصوب فرمود و همگان با امیرالمومنین علی(ع)بیعت کردند.

آنچه از روایات به دست مى‏آید، روز 25 ذى‏القعده یکی از

مهم‏ترین روزها در طول سال است که علاوه بر روز

هبوط آدم (ع) ومیلاد نورانی حضرت ابراهیم(ع)

و حضرت مسیح(ع) است  

روزی است که خداوند متعال برای گل سرسبد خلقت خود

یعنی بشر،رحمت و برکت خود را گستراند و از نقطه

کعبه خشکی را در سراسرکره زمین پخش نمود.

در حقیقت روز دحوالارض، روز گسترش خشکی در زمین

و آمادهشدن آن برای زندگانی مادی و دنیوی بشر است

.

و از ناحیه معصومین(ع) بزرگداشت این روز بسیار سفارش

شده و شایسته است هر فردی در این روز که یادآور

شروع نزول رحمت الهیاست، خداوند را بر تمامی نعمت‏هایی

که قابل شمارش نیستند،شکرگزاری نماید؛

«و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها».

جالب این است که در دعاهی مأثوره در مورد روز دحوالارض،

ازآن به دحوالکعبه یاد شده است. در این دعی شریف آمده است:

«اللهم داحی الکعبة... اسئلک فی هذاالیوم من ایامک التی

اعظمت حقها...»

خدایا!ی پهن کننده خانه کعبه! از تو درخواست مى‏کنم در این

روزکه حقوق و اهمیت آن را برای عباد، بزرگ شمرده‏ای...

و این تعبیر بیانگر یک حقیقت بسیار مهم است و آن این‏که

کره خاکی و زمین حقیقتی غیر از امتداد و بسط کعبه نیست.

خداوند کعبه را به عنوان «اول بیت وضع للناس» قرارداد و

پس ازآن نقطه کعبه را به نقاط مختلف کره زمین بسط داد

و گستراند.

آنگاه در ادامه همین دعا و در وصف کعبه گسترش یافته

مى‏فرماید:

«و جعلتها عندالمؤمنین ودیعة و الیک ذریعة و برحمتک الوسیلة»

در نز مؤمنان امانتی است که باید در قبال آن پاسخگو باشند که

چگونه باآن رفتار کردند و حقوقش را حفظ نمودند و برای

رسیدن به تو وسیله‏ای است که از خاک به معراج برسند.

لذا سجده بر خاک که نهایت خضوع و ذلت است، بهترین

وسیله برای اوجو عروج است و در مقابل، زمین نیز

واسطه‏ای است برای نزول رحمت الهی و شاید به

همین مناسبت باشد

که مطابق برخی روایات، روز دحوالارض

روز قیام حضرت حجت(عج) ذکر شده است.

آیه های انتظار