هوای شهر، بهاری شده و در طبیعت، جنب و جوشی پنهان پدید آمده است.
چشم انتظار تولد دختری از جنس نور است،
تا پناهگاه دلتنگی ها باشد و سنگ صبور نامرادی ها.
اینک، کریمه اهل بیت علیهم السلام است که از سرزمین
گل ها می آید؛ با تن پوشی از گل های بهشتی
و ردایی از شکوفه های اردیبهشتی.
آهسته تر از نسیم و شکوفاتر از درختان سرسبز بهاری آمد
تا دل های پاییزی را با عطر بهار آشنا کند و جان های
خسته را با خنکای نسیم وجودش بنوازد.
هرچند روزهای عمرش کوتاه بود.
قرن هاست که دلدادگان بی قرارش بر آستان او پناه می آورند
و شفاعتش را آرزومندند؛
«یا فاطمة اشْفَعی لی فیِ الْجَنَّة».
