بار خدایا! ماه رمضان در میان ما بس ستوده زیست و ما را مصاحب
و یاری نیکو بودو گرانبهاترین سودهای مردم جهان را به
ما ارزانی داشت؛
امّا چون زمانش به سررسید و عدد روزهایش به آخر، آهنگ رحیل کرد.
بارخدایا! اینک ما با رمضان وداع میکنیم، همچون وداع با عزیزی که فراقش بر
ما گران استو رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت و تنهایی کند؛
عزیزی که او را بر ما پیمانی است
که باید نگه داریم و حرمتی که باید رعایت کنیم و حقی که باید ادا نماییم؛
بار خدایا! ما آشنای این ماهیم، ماهی که ما را بدان شرف و منزلت دادی
و بربرکت نعمت و احسان خویش، روزه داشتنش را توفیق دادی؛ در حالی
که مردمان شقی قدرش را نشناختند و با شور بختی خویش از فضیلتش
محروم ماندند.
ای خداوند! تو بودی که ما را برگزیدی و به شناخت این ماه توفیق عنایت
کردی وبه سنت آن راه نمودی؛ تو بودی که ما را توفیق روزه داشتن و
نماز گزاردن ارزانیداشتی، هرچند ما قصور ورزیدیم و
اندکی از بسیار به جای آوردیم.
بارخدایا! حمد تو راست در حالی که به بدکرداری خویش اقرار میکنیم و
به تبهکاری خویش معترفیم! ... عذر تقصیر ما را در ادای حق خود بپذیر و ...
آیه های انتظار
