مرا از خاصان ابرار و نیکان اخیار
و برگزیدگان ابدالت قرار ده
که جز جنت عدن برایشان نپسندیدی
و جز در بلندای "عند ملیک مقتدر" شان ننشاندی
و صاعقه نگاهت را بر جانشان زدی
و در زیر نم نم باران "الی ربها ناظره"
طراوتشان بخشیدی و از میوه های
"رضی الله"شان چشاندی و در
زیر پایشان جوی های"رضوعنه"روان کردی
و بر پشتی منزل صدق در
نهانخانه کنارت اتکایشان دادی.
بار الها !ای کریم ترین برای حاجتمندان
و ای مهربانترین برای قاصدان
ای مونس ترین بی کسان و تنهایان
و ای مأمن ترین برای آوارگان
و ای گرمترین آغوش برای واماندگان
و ای پرقدرت و مهرترین دست برای مستمندان!
مهربانا !من دست نیاز و واماندگی و حیرانی
به دامان صمدیت و جبروت و سبحانی تو آویخته ام،
دستم را به تازیانه حرمان میازار و به خنجر یأس کوتاه مکن..
ای تمامت وجود تو گوش شنیدن و ای تمامت
آغوش تو گرمای اجابت کردن!
"سید مهدی شجاعی"
