نغمه یا ربنا
ای که همیشه گوش دهی بر دعای مندل می دهی به نغمه یا ربنای من
فهمیده ام که با همه عالم غریبه امفهمیده ام دگر که تویی آشنای من
تو رب عالمی و من عبد گناه کارمی آید از تو حرف زدن بر کجای من؟!
در روزگار معصیت آخرالزمانشکرت خدا به کوی تو باز است پای من
این گونه ام مبین که گرفتار غفلتممن دوست دارمت به خدا ای خدای من
از هیچ کس به جز تو ندارم من انتظاربر دست های توست فقط چشم های من
تنها بلا که نیست فقط سیل و زلزلهفقدان یاد توست که باشد بلای من
کاری نکرده ام به تو نزدیک تر شومدارد تمام می شود این ماه وای من!
دارد که جمع می شود این سفره ات ولیتازه ببین که باز شده اشتهای من
یک ذره دست و پا زدنم را نگاه کنای کشتی نجات من و ناخدای من
یک عمر بنده تو نبودم عجیب نیستپیشت اگر که رنگ ندارد حنای من
مهرداد مهرابی
