بارالها !
چشم بسته و تن خستهام
راه بسیار میروم و مسافتى نمى پیمایم
واى من اگر دستم نگیرى و رهاییم ندهى.
خداوندا!
خودت آگاهى که دریاى دلم را جزر و مد است
یا باسط بسطم ده و یا قابض قبضم کن.
الهى ! دستبا ادب دراز است و پاى بى ادب،
"یا باسِطَ الْیَدَینِ بِالرَّحمَةِ خُذْ بِیَدى".
پروردگارا !
بسیار کسانى دعوى بندگى کرده اند
و دم از ترک دنیا زده اند،
تا دنیا بدیشان روى آورد
جز وى همه را پشت پا زده اند
این بنده در معرض امتحان درنیامده
شرمسار است بحق خودت
" ثَبّتْ قَلبى عَلى دینِک".
مهربانا !
ناتوانم و در راهم
و گردنههاى سخت در پیش است
و رهزنهاى بسیار در کمین و بار گران بر دوش
" یا هادى اِهدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم
صِراطَ الَّذینَ اَنْعَمتَ عَلَیهِم
غَیرِ الْمَغضُوبِ عَلَیهم وَ لَا الضّالّین".
کریماا!
از روى آفتاب و ماه و ستارگان شرمندهام
از انس و جان شرمندهام
حتى از روى شیطان شرمندهام
که همه در کار خود استوارند
و این سست عهد ناپایدار.
غفورا !
رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم ‘
وحال دراین ماه امیدمان به فضل توست
به کرمت از ما بگذر.
آمین یا اله العالمین
**الهى نامه استاد حسن زاده آملى با کمی تخلیص**
