رمضان به نیمه رسید و خواسته‌های پایان‌ناپذیر من کرانه نیافت ماه نیایش و بخشش به نیمه رسید و روزه‌دار با امیدهای بسیار به آستان معشوق خویش شتافت
آن که به شوق حق کام از طعام بسته و به عبادت تو نشسته در این نیمه‌ی ماه چنان به درگاه تو چشم دارد که او را در شمار فروتنان نهی و سعادت بندگی به سان آنان را به او دهی
امروز و در این نیمه‌ی راه نیازی دیگر به پیشگاه بی‌نیازی‌ات آوردم و زبان به زبونی گشودم تا سینه‌ام فراخ سازی و شنیدن و دیدن و پندپذیری از هر اندیشه‌ای را در دامم اندازی
هر که هراسید و از کش و کوش زمانه ترسید دژ بلند تو را پناه گزید و هر که خوف و وحشتی او را فرا رسید جان خود به کوشکِ تو کشید مرا نیز در نگاه خویش گیر و بر سر سفره‌ات سیرَم کن، سیر
