ای خدای عرفات
«ای خدای بیت الله!
چشم ما را از سنگ و خاک بگیر و به
جمال صاحب خانه روشن کن!
ای خدای کعبه!
ما را از خودمان تهی و آکنده از حضور خود کن!
ای خدای خانه !
به زائرانی که بر در خانه ات آویخته اند
بگو که: ای خدای مکه! کی می شود که میزبان حقیقی خانه ظهور کند.
ای خدای مقام ابراهیم!
دستیابی به مقام ابراهیم کار آسانی نیست.
حرفی از الفبای رفاقت ابراهیم را به ما بیاموز
و جرعه ای از جسارت ابراهیمی را در جانمان بریز.
ای خدای احرام!
توفیق ده که لباس اخلاق خویش را
از تن فرو بریزیم و احرام اخلاق تو را بر تن کنیم.
کاش می شد که هرگز لباس خویش را باز نپوشیم.
کاش می شد همیشه محرم باشیم!
ای خدای صفا و مروه!
همه عمر، سعی میان خوف و رجا را ارزانی بدار!
ای خدای زمزم!
خواستن را به ما بیاموز و چشمه معرفت
را از کویر وجودمان، زلال و لاینقطع بجوشان!
ای خدای محمد!
ننگ جهالت و جاهلیت را از دامان
اسلام و مسلمانان پاک گردان!
ای خدای عرفات!
آدمی اگر حد خویش بشناسداز مصایب دهر مصون می ماند.
ما را شناسای حد خویش قرار ده!
ای خدای طواف!
طواف بی امام، به گشتن به دور خویش می ماند؛
شرک و گمراهی است، چشم ما را در طواف،
به محبوب و مقتدایمان روشن کن!
ای خدای لبیک!
نیاید آن روزی که ما تو را بخوانیم و پاسخی نشنویم
و رو به سوی توم آریم و روی باز تو را نبینیم.
ای خدای هاجر!
عشق و اعتماد و یقین به خودت را در ما تقویت کن
تا دست تلاش و پای رفتنمان در مسیر تو فرونماند.
ای خدای مدینه!
احساس غربت و مظلومیت شیعه را در مدینه
به ظهور فرزند مدینه التیام بخش!
ای خدای حج!
آن که از محضر کریم تو دست خالی باز گردد،
دچار غبنی عظیم شده است.
ما را مستحق ملامت ملایک مساز
