هر سال در آستانه نوروز باستانی به پیشواز بهار می رویم و
منتظر رسیدن آن هستیم.در این هنگام همه جا را می آراییم و چون
بهار زیباست،خود و اطراف خود را زیبا می کنیم.
با این حال ما بهار دیگری هم داریم که هر روز و به
خصوص هر صبح جمعهباید انتظارش را بکشیم.
باید جان را آذین ببخشیم و با پالایش آلودگی های درون،
خود را به زیبایی ها بیاراییم.
این بهار، دیگر از جنس بهار نوروز نیست؛
بلکه بهار جان ها و احیاگر دل هاست.
پس باید هرچه بیشتر به استقبال و پیشواز آن رفت و انتظارش را کشید.
اللهم عجل لولیک الفرج
