هفت سین دل هامان را به سرسبزی درختان بهاری گشودیم
تا روشنایی مهربانی ها را در آیینه بهاری چشمه ها نگاه کنیم.
حالا که بهار، آهسته با کوله باری از سرسبزی و طراوتْ بارانِ پاکش
را بر سرکشتزارهایمان می ریزد، خدا را سپاس می گوییم.
که برکت را به سفره هایمان آورد.دل هامان را اگر پاک بود، پاک تر
و اگر پاک نبود، پاک می کنیم از هر کینه و دلخوری.
مثل همه درختانی که شکوفه های دوستی را جوانه زدند، ما نیز به خود می گوییم:
باید جوانه های دوستی را در دل پاس داشت تا عطر وجودشان
همه چیز و همه کس را معطّر کند.
حالا که آسمان، به آبی شفّاف و روشنش رسیده است،
حیف است ذهن ما به صافی و پاکی آن نرسد!
یا مُقَلِّبَ القلوب و الابصار، یا مدبّر اللّیل و النهار
یا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوالِ.حَوِّلْ حالَنا إِلی اَحْسَنِ الْحالِ.
ای خدایی که تغییر دهنده شب و روزی.
ای پروردگاری که چشم ها و قلب ها، به اراده تو تغییر می کنند!
دلهامان را به سمت بهترین ها ببر و قلب هامان را متحوّل کن.