امتحانات الهی
دعای روز چهاردهم
خدایا در این روز مرا به لغزشهایم مؤاخذه مفرما وعذر خبط
و خطایم بپذیر ومرا هدف تیرهای وآفتهای عالم قرارر مده به
حق عزت وجلالت اب عزت بخش اهل اسلام .
زندگی برای هیچ کس به یک منوال نیست.
گاهی انسان در غم و اندوه و بلا بسر میبرد و زمانی در رفاه
و آسایش و هیچ کس را پیدا نمیکنیم که در تمام دوران عمرش
همواره مبتلا و یا همیشه در خوشی و راحتی باشد.
اما هیچ یک از بلا یا خوشی نشانه بدی یا خوبی صاحب آن نیست.
در نظام طبیعت بدون آزمون و گرفتاری نمیتوان به مراتب افراد
واقف شد و اغلب افراد قبل از آزمایش خود را از موفقترین
افراد میدانند.
پس وجود بلاها برای شناخت درجات انسانی افراد ضروری است.
اما بلاها و امتحانات الهی گاهی کیفریاند و گاهی درجه ای
و ضمنا گاهی فردی اند و زمانی جمعی و گروهی.
تصویر تقسیم مذکور چنین است:
بلاها
1 - فردی
الف: کیفری: مثل از پا در آمدن نمرود توسط پشه
ب: درجهای: «و اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن»
2 - اجتماعی
الف: کیفری: مثل طوفان نوح
ب: درجهای: مثل جریان شعب ابیطالب
اگر بلا درجه ای باشد، باید به استقبالش رفت
چون ناز پرورده تنعم نبرد راه به جایی.
چنانکه گوشت خام به آتش پخته شود و تا پخته نشود شایست
ه خوان ملوک نگردد، آدمی هم خام است و جز به آتش مصائب
و بلیات پخته نشود و تا پخته نشود شایسته بساط
ملک الملوک جل جلاله نشود.
در ره منزل لیلی که خطرهاست
در آن شرط اول قدم آن است که مجنون باشی
اما اگر بلا، کیفری باشد، باید با توبه و استعانت از خداوند،
زمینه های وقوع آن را ازبین برد. و این جاست که میگوئیم:
«اللهم اغفرلی الذنوب اللتی تنزل البلاء؛
خدایا گناهانی که سبب رسیدن بلا می شود را ببخش»
