یا باقرَالعلوم و یا وارثَ الزَّبور
یا خامسَ الائمّةِ و یا مَهْجَهَ الصّدور
چون جدّ توست ساقی کوثر به روز حشر
ریزد به کام شیعه تو، شربت ظهور
امروز خورشیدی خاموش می شود که پرتو اندیشه اش
نور افشان عقل و علم بشریت است.
امروز لحظه ها حال و هوای دیگری دارند؛
ثانیه ها غمبارند؛
آسمان دلگیر و دل ها سوگوار، سوگوار امام، امام
پنجمین، پنجمین نور حقیقت، حقیقت همیشه زنده تاریخ.
امام باقر(ع) نقطه ای درخشان در پیشانی تاریخ
و گوهری گرانبها بر دامان روزگار بود.
لقب «باقر» را پیامبر گرامی اسلام(ص) برای آن حضرت برگزیدند.
و باقر یعنی «شکافنده علوم»، و امام، چشمه جوشنده علم بود؟
به جاست امروز جرعه ای از جام کلام آن مظهر
رحمت الهی را بنوشیم که فرمودند:
«هیچ کس نیست که ما را یاد کند یا نزد او از ما یاد شود
و از چشمانش ـ هر چند اندک ـ اشک روان شود مگر آنکه خداوند برایش در
بهشت خانه ای بنا کند و آن اشک را حجابِ میان او و آتشِ دوزخ قرار دهد.»
در این روز دست به دعا بر می داریم واز خداوند می خواهیم
ما را از پیروان راستین راه و اندیشه آن را مرد دین و اندیشه قرار دهد.
