درختان صف به صف، شکوه جاودانه آمدنت را به تماشا ایستاده اند
و آبشارها، قد کشیده اند زلالی و سرفرازی نگاهت را.
جاده ها، شوق رسیدنت را، سراسیمه دویده اند.
بوی تو وزیدن گرفت و تمام گردنه ها به سمت مدینه چرخیدند.
تمام دشت ها پیراهن گل به تن کردند.
یا غریب الغربا!
شور آمدنت، چه رستاخیزی بر انگیخته در چهار گوشه عالم!
پلک که وا می کنی، تمام شادی ها متولد می شوند با تو
خوشبختی و رستگاری همیشگی است.
نزول جاودانه مهربانی ات، بر شوره زار غربت
و تنهایی زمین، خجسته باد.
