رمضان، فصل شکفتن غنچه های ناشکفته و دوباره شکفتن
گل های پژمرده، حکایت التیام بال های شکسته و روایت
بارش باران است بر دل تفتیده زمین.
رمضان، ماه صعود به آسمان معرفت و جاده ای
هموار برای نیل به مقصود است.
رمضان، گاه عروج و نهر جاری آمرزش است.
جان های تیره را تطهیر می کند و راه میان بُر وصل
است که جان های پاک را به خود می خواند
و روزه در این مسیر اقیانوسی از لطف و رحمت است که
هر تشنه ای از این کاروان به قدر تشنگی خود می نوشد
و هر رهگذری به قدر همت خویش بر ساحل معرفت می نشیند
و معدودند هشیارانی که چون غوّاص تا قعر آن فرو می روند
و گوهر تابناک معرفت الهی به چنگ می آورند و واله و خرسند
از این بحر موّاج، پاک و چالاک بیرون می آیند.
و من چه می توانم از آن بگویم که رمضان، روایت
مگویی است که تا آن را نیابی نتوانی شناخت.
