نام تو در خون همه گلبرگهای زیبا جریان دارد.
همه عطرها از مهربانی تو سرچشمه میگیرند.
تمام اردیبهشت ها از آغوش گرامی تو جان میگیرند.
بهشت، بهانه ایست برای دیدن تو.
بی تو، بهار توهمی بزرگ است
که به کویرهای بیپایان ختم میشود.
تو مسافر تمام قلبهایی هستی
که پرندهها را دوست دارند.
ماه از گریبان گرامی تو آغاز میشود
و روز در پیراهن تو تکثیر میشود.
با تو میتوان خورشید را به کوچکترین ایوانها دعوت کرد
و باران را مهمان تمام شیشه های غبار گرفته بی رهگذر.
امشب به یمن آمدنت تمام آینه ها قد میکشند.
ابرها همه باران میشوند تا بی واسطه گونه های بهشتی ات را ببوسند.
با آمدنت، عشق به مهمانی خانه های فراموش شده میرود
و سقف خانه ها ستاره پوش میشوند.
میلادت مبارک ای شقایق دشت کربلا