خداوند در روز اول شعبان به درهای بهشت امر می کند
که باز شوید و به شاخه های درخت طوبی امر می کند
که شاخه هایش را نزدیک این دنیا بیاورد

هر کس دری از خیر و نیکی را در این روز فرا گیرد، هر که
نماز مستحبی در این روز ادا کند، هرکه در این روز، روزه بگیرد،
هر که میان زن و شوهرش یا پدرو فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد
و زن همسایه اش یا مرد و زن بیگانه صلح برقرار کند،

کسی که طلبی از کسی دارد از او کم کند، کسی که قرضی
را که صاحبش ازبازگشت آن مأیوس شده به یادآورد و
آنرا ادا کند، کسیکه کفالت یتیمی را بر عهده بگیرد

کسی که قرآن یا چیزی از آنرا بخواند، کسیکه خدا را به یاد آورد و
نعمتهای او را بشمارد و او را شکر کند، کسیکه مریضی را عیادت
کند، کسی که به پدر و مادر یا یکی از آنها نیکی کند،

کسی که جنازه ای تشییع کند، کسی که مصیبت زده را تسلیت گوید
کسی که کار خیر انجام دهد. حتماً به شاخه ای از
درخت طوبی آویخته می شود.