خورشید، امروز از نور غدیر، غلغله ای
در دل داردو زمزمه ای بر لب.
خورشید تا به صبح، لحظه لحظه ها را شمرده تا
به خوش آمد غدیر، نوری دگر دهد.
خورشید، امروز از مکّه آمده، از سرزمین ولایت، از
سرزمین خلافت، از سرزمین وصیت.
همگان در غدیر خم جمع شده اند و دست ها سایبان چشم هاست
دیده ها مشتاق و دل ها بی قرار، همه یک دیگر را نگاه
می کنند، چه شده است؟
پیامبر صلی الله علیه و آله ما را به چه می خواند؟
به ناگاه، دیدگان مشتاق، غرق نور و سرور می شوند.
پیامبر صلی الله علیه و آله از بزرگ ترین پیام خداوند
سخن می گوید؛ «پیام تکمیل دین»، و علی علیه السلام
در میان دست ها، دیده ها، بوسه ها و شادی ها گم می شود.
علی علیه السلام مولای همه شد و وارث پیامبر صلی الله علیه و آله .
از آن روز در دل هر مشتاقی، چشمه ای از عشق جوشید
و هر چشمه ای را ندایی است که هر صبح،در هر طلوع، هر ظهر
و هر شام و هر غروب، به ولایت علی علیه السلام شهادت می دهد؛
«اشهد انّ علیا ولیُّ اللّه ».
اذان از بالای گل دسته ها، غدیر را سر می دهد.
دسته های گل در میان خانه ها، غدیر را تبریک می گویند.
شیرینی و گلاب نیز هر کدام در این جشن سهمی دارند
و لحنی، که خود با غدیر می گویند:
غدیر مبارک باد.
