الهی!
چگونه به درگاه تو روی آورم،
وقتی خویش را آلوده پست ترین عصیانها میبینم
و در توشه عملم جز زشتی و سیاهی نیاندوخته ام؟
دعای امام را شامل این ذرات ناچیز و بی ارزش عرفات کن
که بر زمین، به امید عنایت تو نشستیم
و حسین علیه السلام را شفیع قرار دادیم.
تمام اجزای این خاک اشک میریزند
و تمام ذرات این صحرا فریاد میزنند:
«اللهم انی ارغب الیک و اشهدُ بالرّبوبیّ
ة لکَ مُقراً بِانکَ رَبّی و الیک مَرَدّی».
علی خالقی
