مرا از خاصان ابرار و نیکان اخیار و برگزیدگان ابدالت قرار ده که جز جنت عدن برایشان نپسندیدی و جز در بلندای "عند ملیک مقتدر" شان ننشاندی
و صاعقه نگاهت را بر جانشان زدی و در زیر نم نم باران "الی ربها ناظره" طراوتشان بخشیدی و از میوه های "رضی الله"شان چشاندی و در زیر پایشان جوی های"رضوعنه"روان کردی
و بر پشتی منزل صدق در نهانخانه کنارت اتکایشان دادی.
بار الها !ای کریم ترین برای حاجتمندان و ای مهربانترین برای قاصدان
ای مونس ترین بی کسان و تنهایان و ای مأمن ترین برای آوارگان
و ای گرمترین آغوش برای واماندگان و ای پرقدرت و مهرترین دست برای مستمندان!
مهربانا !من دست نیاز و واماندگی و حیرانی به دامان صمدیت و جبروت و سبحانی تو آویخته ام،
دستم را به تازیانه حرمان میازار و به خنجر یأس کوتاه مکن.. ای تمامت وجود تو گوش شنیدن و ای تمامت آغوش تو گرمای اجابت کردن! "سید مهدی شجاعی"
