باز شدن درهای آسمان و رفع تمام موانع ارتباط ربّ و عبد




روایت از پیغمبر اکرم(ص) است؛
«إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِی أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ
رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَیْلَةٍ مِنْهُ».

حضرت فرمودند:
درهای آسمان در اولین شب از شب های ماه مبارک رمضان
باز می شود و تا آخرین شب از شب های این ماه هم بسته نمی شود.

این یعنی چه؟
منظور از «سماء» در اینجا آسمان نیست!
اشتباه نکنید.

«سماء» اشاره به آن جهت عِلوی از عوالم وجودی و آن نشئه
برتر عالم وجود است. ما در این «دنیا» در عالم ناسوت هستیم.
این عالم دنیا پست ترینِ عوالم وجود است.

اینکه در روایت فرمود که خدا شب اوّل ماه مبارک رمضان
درهای آسمان را باز می کند، یعنی چه؟

یعنی می خواهد بگوید از ناحیه آن عوالم برتر وجودی
هیچ مانع و حاجبی در کار نیست.

پس هر چه حجاب و مانع هست، از طرف من است.
او دارد راز می گوید، اما گوش من نمی شنود.

حالا من چه کار کنم تا این حجاب ها را رفع کنم؟
در مقامات معنویه مقامی هست که آن را باید به دست بیاوریم؛