چه بگویم جز، الهی العفو...؟
الهی تو پاک آفریده ای ما آلوده کرده ایم
با درودی بر آستان تو، ای پروردگار من!
خدایا !
اجازه فرما که همه احساس من از قلبم بیرون تراود
و بر پای تو با این جهان تماس حاصل کند.
چونان ابر باران زای تابستان
که با بار سنگین رگبارهای ناافشانده اش
در سطح پایین آویخته باشد،
بار الها !
اجازه فرما همه هستی من بر در سرای تو،
برای ابراز درودی بر آستان تو، سر تعظیم فرود آورد.
معبودا !
اجازه فرما همه ترانه های من در مسیرهای گوناگون
به جریانی واحد مبدل گردد و به سوی دریای سکوت،
به امید دوری بر آستان تو روان شود.
مهربانا !
اجازه فرما همچون انبوهی از دُرنای دور از خانمان
که روزان و شبان به سوی آشیانه های کوهستانی خویش باز می گردند،
رئوفا !
اجازه فرما همه جان من، به نشانه درودی بر آستان تو،
سفر خود را به سرای جاودانی آغاز کند.
رحیما !
به رحمانیت سوگند که برمن رحم کنی
ای رحم کننده ترین رحم کنندگان
آمین یا رب العالمین
