ماه رجب؛ ماه توحید و هم نشینی با محبوب
و موسم نجوا و سخن گفتن با حضرت دوست (جل ذکره) است.
ماه رجب، رشته پیوند از پا فتادگان طریق دوست با اوست.
اهل مراقبه سالی را به انتظار فرا رسیدن
آن، روز شماری می کنند تا شب هایش را با
خداوند خود خلوت کنند و راز دل با او بگویند
و چه زیباست حال وارستگانی که دل از تمام تعلقات
و وابستگی ها کنده اند و تمام همت خویش معطوف
صاحب دل کرده اند و در این ماه ندا برداشته اند:
فقد انقطعت الیک همتی و انصرفت نَحوکَ رغبتی فانت
لاغَیرک مرادی و لک لا لسواک سهری و سُهادی.
توجهم از همه بریده و تنها به تو پیوسته است
و میل و رغبتم فقط به سوی تو منصرف شده است،
پس تویی مقصودم نه غیر تو و تنها برای توست شب بیداری و کم خوابی ام.
هلال ماه رجب، زندگی و تولـدی دوباره رابـه عاشقان نوید می دهد.
ماه رجـب فصل جدیدی در کتاب زندگی می گشاید
که از عطر دلانگیز نیایش سرشار است.
پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله) با دیدن هلال ماه مبارک رجب
دست به دعا بر می داشت
و پس از حمد و ثنای الهی سی بار تکبیر و لااله الااللّه می گفت
و می فرمود:
ماه رجب، ماه استغفار برای امت من است.
در این ماه بسیارطلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده مهربان است.
در ماه رجب فرشته ای تا صبح اینگونه ندا می دهد:
خوشا به حال رجبیّون، خوشا به حال آنان که والایی ماه رجب رادریافته اند
خوشا به حال آنان که از برکت ماه رجب نصیبی اندوخته اند.
جرعه ای از اقیانوس معرفت :
قالَ الباقِرُ ( عَلَیه السَّلام ) :
إنَّ اللهَ کَرِهَ إِلْحاحَ النّاسِ بَعْضَهُمْ عَلی بَعضٍ فِی الْمَسألةِ وَ أَحَبَّ ذلِکَ
لِنَفْسِهِ إنَّ اللهَ جَلَّ ذِکرُهُ یُحِبُّ أنْ یُسْأَلَ وَ یُطْلَبَ ما عِندَهُ.
امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:
بی گمان خداوند پافشاری مردم در خواهش از یکدیگر را دوست نمی دارد
ولی پافشاری در خواهش از خودش را دوست دارد ؛خدای که یادش بزرگ
است ،دوست دارد که از او چیزی خواسته شود واز آنچه نزد اوست
در خواست گردد.
تحف العقول،ص293
آسمان مدینه، امروز غرق در بال های پرندین فرشتگان است.
آسمان انباشته از عطر زمین و زمین آکنده از عطر آسمان است.
عطری که عرش و فرش را فرا گرفته است،
از تبسم شیرین کودکی می تراود که فرشتگان
برای بوییدنش از هم پیشی می گیرند!
تهنیت باد حضور حجت پنجم خداوند در زمین؛
پنجمین شاخ معرفت طوبا، شکافنده اسرار ماسوا!
می آید؛ نور چشم آسمان و زمین!
می آید؛ یگانه دانش و دین؛ آن که پیامبر
خاتم صلی الله علیه و آله سلامش گفت و عظمت علمش را ستود!
می آید؛ آنکه خواهد شکافت ناشناخته های علم الهی را!
فلسفه های شرق و غرب، مقابلش زانوی ادب
بر زمین خواهند زد و حکمت و عرفان از
حضورش، کسب معرفت خواهند کرد.
با عیار حدیثش، تمامی روایات، محک خواهند خورد
و منطق کلامش تمامی منطق ها را متوجه عظمت خویش خواهد کرد.
وارث علوم الهی است؛ وارث متانت پیامبر صلی الله علیه و آله
وارث شجاعت مولا علیه السلام ، وارث نجابت زهرا علیهاالسلام
وارث سخاوت حسن علیه السلام ، وارث صداقت حسین علیه السلام
وارث عبادت سجاد علیه السلام !
می آید تا چلچراغ علوم علوی علیه السلام را در تاریکنای
تیره روزگار اموی روشن کند.
ـ می آید تا گم کردگان راه را رستگاری فانوس هدایت باشد.
مولا جان!اینک این مهر توست که دل های لحظه نورد
ما را به زیارت بقیع کشانده است.
درود خداوند بر تو باد؛ لحظه ای که به دنیا آمدی، لحظاتی که
زندگی کردی و لحظه ای که شهادت، راهی آسمان هایت کرد.
باغ های امامت و عدالت، در حاشیه نام بلند تو شکوفه می کنند.
در سایه امن امامت جهانی تو، همه پیله های دوستی، پروانه شدند.
تو، بیرق امامت را بر بالای بام همه دل ها افراشتی. به واسطه
لبخند مهربانی های تو، اولین پنجره ها را به سوی آفتاب باز کردند
در سایه سار امامت تو سنگ ها سکوت خود را شکستند و
بغض های هزار ساله ترک برداشتند و باران های تند و
مهربان تو بر تشنه کامی ما باریدند.
تو عادل ترین عاشق بودی که در روزگار قحطی
آغوش، پناه دلتنگی های دنیا شدی.
چقدر دلتنگ لب گشودن توییم!
کاش دوباره پروانه های کلامت پر بگیرند!
هنوز پروانه های کلامت در هوای عاشقی ما بال می زنند.
به حرفی که می زدی، ایمان داشتی و عمل می کردی؛
چراکه می فرمودی:
«آنکه بر خدا توکل کند، مغلوب نشود و آن که به خدا توسل جوید، شکست نخورد».