می وزد باز نسیم خوش ماه رمضان
می رسد عطرمحبت بمشام دل و جان
ماه رحمت که در این ماه بتابد زافق
باز لبریز کند برکه جان را هیجان
این چه ماهی است که مردم به سربام آیند
تا بصد شوق دهندش بسر انگشت نشان
ای عروس رمضان پرده بر افکن زجمال
روی بنمای و مکن روی خود از خلق نهان
شاکر رحمت آن زنده ی جاویدانیم
که نمردیم و رسیدیم به شهر رمضان
مثل یک رود شده عقد اخوت جاری
با علی بسته در این ماه محمد پیمان
می شود باز به روی همه ابواب بهشت
می کند مائده ای پهن خداوند جهان
سینه ها می شود از شوق شکفتن لبریز
تا که می آیداز این مائده حرفی به میان
شامگاهان که رسد بوی ملائک بمشام
بال بگشاید و پرواز کند روح و روان
روزه باچشم ودل وگوش وزبان بایدبود
روزه آن نیست که گیردمتضرر به دهان
حس همدردی اگر در تو نگردد بیدار
روزه تو به چکارآید از این روز و شبان
خوش بحال تو توان گفت در این مه که شود
ریزش نفس تو با رویش انفس جبران
با لب بسته بیا مصحف گل را بگشای
تا مشام دل و جان پرشود ازعطر جنان
دل صائم حرم امن خدا خواهد شد
گرمدد جوید از آن خالق حی رحمان
رمضان آمد و من دوباره با کوله باری از نیاز آمده ام
که جرعه ای از آغوش گرم مناجاتت را به دل نا آرامم
بچشانی و تصویر شیرینی مقام وصال را
به کام افکار و اعمالم نشان دهی...
و من آمده ام باز تا مهمان لحظه های سبز بی خویشتن شوم
تا از بلندای آسمان،این پنجر? هفت رنگ رؤیایی
که بارگاه همیشه گسترده ملائک است،بال بگشایم
و پر بسایم به مدار عشقت تا دور دست تکامل و عرفان!
مرا دریاب یا سَتَّار َالعُیُوب تا پهن دشت پیکرم که فرسوده
از علف های هرز کوته بینی و کج نگری شده را
با حضور سبز و روحانی ات بیامیزم!
قنوتم را ببین که نیازم را به نمایش می گذارد
در آسمان آبی عظمت تو و از برهوت کلمات
نجاتم ده که هیچ واژه ای گویای احساساتم نیست!
یا ربَّ النُور العَظیم ...
در ماه آفتاب آفرینی مرا با نورخویش تجلی ده؛
در نور مهمان کن؛ با نور بیامیز؛
با نور متولد کن و با نور بمیران...
یا نُورَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِی الظُلَم...
رمضان ، فصل عاشقی
بوی بهار عرفان می آید، عطرگل ،
و عشق به خالق این معنویت برپاست ...
آسمان همه رحمت است ، همه روشنی
وزمین پهنه ای از نور در این ضیافت عاشقانه ؛
و من نمی دانم ازکجای این فصل عاشقی باید بنویسم ،
که چون نظر می کنم همه شوراست وبی قراری،
ازآن هنگام که دلدادگان یار سحرگاهان دیده ازخواب برمی گیرند
وعاشقانه دردل شب باآن یگانه بی همتا رازونیازمی کنند ...
یا ازآن لحظه که دهان ازطعام فرومی بندد
و دل ازغیر او می شویند. نمی دانم ازکدام لحظه بگویم......
" بهاردل است این ماه رحمت "
رمضان با آمدنش شمیم بهشت را به ارمغان می آورد
وروزه داران را درحریم خلوت دلدادگی شوری دوباره می بخشد.
اما... چگونه این فاصله را طی کنیم؟
نشانی این فصل بی خزان را ازکجا بجوییم وچگونه باشیم
ازآنانکه دراین ماه رحمت ،آیینه قلبشان از زنگار سیاهی تهی می گردد.
پروردگارا !
می دانم که وجودم را تاریکی گناهان پرکرده اما درپیشگاه تو نشسته ام ،
تویی که بی کرانه نوری ، قلبم را به نور خود روشنی ده
الهی ، دراین ماه صیام ،این ماه رحمت، مرا یاری کن
تا درحریم نیایشت دل ازغیر برگیرم وازدریای معرفتت باده بنوشم
ودرلیالی مبارک قدرمشمول مغفرت بی دریغ توباشم... آمین
امتیازات ویژه خداوند برای روزه داران خوش اخلاق
در ماه مبارک رمضان، ساعت ها و حتّی ثانیه ها ارزشی فوق حدّ تصور پیدا می کند،
مطلب بسیار مهمّ و اساسی که در مورد ماه رمضان باید به آن توجّه داشت آن است
که آنچه به زیبایی این ماه خوب خدا افزوده، و طراوت و تازگی بیشتری به آن می بخشد،
حسن خلق و رفتار نیکی است که روزه دار محترم در این ماه از خود به نمایش می گذارد.
ماه رمضان ماه میهمانی خدا فرارسید. ماهی که ابر رحمت الهی به طور ویژه
بر سر بندگان سایه افکنده، و آن خالق مهربان با سخاوتی مثال زدنی،
سفره پر خیر و برکتش را به روی بندگانش گشوده است،
و با آهنگ زیبای قرآن و دعا و راز و نیاز شبانه، شوق و نشاطی
مثال زدنی را در اعماق جان م?منین ایجاد نموده است.
براساس روایات معتبر، عظمت و بزرگی ماه خدا به اندازه ای است
که چراغ عقل و اندیشه ی آدمی در مقام ارزش گذاری برای این ماه عزیز،
خاموش و بی فروغ گشته، بگونه ای که هرگز توانایی تعیین قیمت
و بهایی که در شأن این ماه بزرگ باشد را ندارد.
بر اساس همین عظمت و بزرگی است که در روایتی پیامبر گرامی اسلام می فرماید:
«لو یعلم العبد ما فی رمضان لود إن یکون رمضان السنة»
اگر بنده از آنچه که در ماه رمضان قرار داده شده آگاهی داشت،
با تمام وجود دوست می داشت که همه ی سال ماه رمضان باشد.
فرمایش نورانی پیامبر عزیز اسلام(صلی الله علیه و آله) بیانگر آن است که در ماه مبارک رمضان،
ساعت ها و حتّی ثانیه ها ارزشی فوق حدّ تصور پیدا می کند،
مطلب بسیار مهمّ و اساسی که در مورد ماه رمضان باید به آن توجّه داشت آن است
که آنچه به زیبایی این ماه خوب خدا افزوده، و طراوت و تازگی بیشتری به آن می بخشد،
حسن خلق و رفتار نیکی است که روزه دار محترم
در این ماه از خود به نمایش می گذارد.