سالروز آغاز امامت سید العالمین ، نور المشرقین ، دلیل بقاء کل هستی،عصاره خلقت،امید جمله انبیاء ،جانشین حیدر کرار(ع)،میوه دل زهرای اطهر(س)،فارس الحجاز،صاحب الامر،‏قائم آل محمد (ص)  حضرت مهدی صاحب الزمان عج الله تعالی فرجه شریف برمحبین خاندان ولایت و امامت و شیعیان و منتظران ظهورش مبارک باد

بهار آمد بهار آمد بهار خوش عذار آمد

که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
 

 شهادت جانگداز سلطان انس و جان ، امام رئوف ، ثامن الحجج ؛
حضرت علی ابن موسی الرضا المرتضیعلیه السلام بر شیعیان تسلیت باد

هوا داره یواش یواش تاریک میشه همه توی صحنها نشستن ، یه گروه دارن با آقاشون درد  و دل میکنن و اشک میریزن ، بعضی با خانواده نشستن و بچه ها هم مشغول بازی  .....همه احساس خوبی دارن آخه کجا میتونن اینقدر آروم باشن . خوب که نگاه میکنی میبینی بعضی هازانوهاشونو بغل کردن و خیره شدن به یه جایی که دل میبره به یه گنبد طلائی و قشنگ ، حرفی نمیزنن  اما از چشماشون قطره قطره عشق جاری میشه و میریزه روی سنگای سرد حرم ، دلاشون پره .....ولی چی بگن که . اصلاً مگه لازم اونجا چیزی هم گفت . اونکه تو رو میبره از دلت خبر داره ......حالا دیگه هوا تاریک شده و دارن چراغهای صحن رو کم کم روشن میکنن و صدای اذان کل فضا رو پر کرده . عده ای با عجله میرن طرف حوض قشنگ وسط صحن تا آماده خوندن نماز بشن . آخ که چه صفایی داره وقتی توی صف نماز وایسادی که یه نسیم رضایی شروع میکنه به وزیدن انگار که روحت داره پرواز میکنه احساس سبکی عجیبی میکنی . دیگه دلتنگ نیستی ، دیگه فکری تو سرت نیست ، انگار اون لحظه ها اصلاً تو این دنیا نیستی . خوب معلومه امام رضاست دیگه .......  
نماز عشق تموم میشه . حالا دیدنی تر میشه . چون هر کی یه طرفی میره یکی میره حرم یکی میره خونه ،صحن داره خلوت میشه ، دارن فرشا رو هم جمع میکنن ، آره باید بشینی روی سنگ باید خاکی بشی .دیگه داره وقتش میشه ، وقت اینکه بشینی و درد دلتو باز کنی . چقدر لذت داره وقتیکه میشینی روبروی گنبد طلائی و بهش ذل میزنی انگاردیگه فاصله ای نیست ، دیگه مرزی نیست دیگه هیچی نیست که تو رو از امام رضا جدا کنه . حالا تویی و امام رضا . آره درسته نه خواب نه رویا،تو اونجایی ، توی حرم ، پیش امام رضا جایی که هر شب خوابشو میبینی یا آرزو داری اونجا باشی جایی که هر وقت صحبتش میشه  دلت پر میکشه و میاد همین جا . دوست داری که جای اون کبوتر هایی باشی که خونشون تو حرم ، همیشه هر وقت دلتنگ میشن میرن و یه دوری تو حرم میزنن خوش به حالشون .دیگه بیشتر از این اذیتتون نکنم . حرف زیاده .......اما یه چیز مهم هست که باید بگم . اونم اینه که زیاد مهم نیست که زود زود بری مشهد یا زیاد اونجابمونی یا اینکه توی یه موقع خاص اونجا باشی . این خیلی مهمه که هر وقت و هر جا دلت هوای امام رضا رو کرد وقتی یه سلام به آقا میدی جوابتو با قطره های اشکی که از روی گونه هات سر میخورن بشنوی . اینه که خیلی مهمه حتماً لازم نیست بری مشهد حتماً لازم نیست که .....ولی این لازمه که دلت ، روحت ، اینقدر سبک شده باشه که هر وقت خواستی پرواز کنی هیچ محدودیتی پیش روش نباشه و هیچ تعلق خاطری نداشته باشی .
دیگه بسه دارم زیادی حرف میزنم . امیدوارم که هر چه زودتر قسمت بشه یا با جسمتون یا با روحتون برید زیارت امام رضا .

  التماس دعا 

 شهادت جانگداز سلطان انس و جان ، امام رئوف ، ثامن الحجج ؛
حضرت علی ابن موسی الرضا المرتضیعلیه السلام بر شیعیان تسلیت باد 

هوا داره یواش یواش تاریک میشه همه توی صحنها نشستن ، یه گروه دارن با آقاشون درد  و دل میکنن و اشک میریزن ، بعضی با خانواده نشستن و بچه ها هم مشغول بازی  .....همه احساس خوبی دارن آخه کجا میتونن اینقدر آروم باشن . خوب که نگاه میکنی میبینی بعضی هازانوهاشونو بغل کردن و خیره شدن به یه جایی که دل میبره به یه گنبد طلائی و قشنگ ، حرفی نمیزنن  اما از چشماشون قطره قطره عشق جاری میشه و میریزه روی سنگای سرد حرم ، دلاشون پره .....ولی چی بگن که . اصلاً مگه لازم اونجا چیزی هم گفت . اونکه تو رو میبره از دلت خبر داره ......حالا دیگه هوا تاریک شده و دارن چراغهای صحن رو کم کم روشن میکنن و صدای اذان کل فضا رو پر کرده . عده ای با عجله میرن طرف حوض قشنگ وسط صحن تا آماده خوندن نماز بشن . آخ که چه صفایی داره وقتی توی صف نماز وایسادی که یه نسیم رضایی شروع میکنه به وزیدن انگار که روحت داره پرواز میکنه احساس سبکی عجیبی میکنی . دیگه دلتنگ نیستی ، دیگه فکری تو سرت نیست ، انگار اون لحظه ها اصلاً تو این دنیا نیستی . خوب معلومه امام رضاست دیگه .......  
نماز عشق تموم میشه . حالا دیدنی تر میشه . چون هر کی یه طرفی میره یکی میره حرم یکی میره خونه ،صحن داره خلوت میشه ، دارن فرشا رو هم جمع میکنن ، آره باید بشینی روی سنگ باید خاکی بشی .دیگه داره وقتش میشه ، وقت اینکه بشینی و درد دلتو باز کنی . چقدر لذت داره وقتیکه میشینی روبروی گنبد طلائی و بهش ذل میزنی انگاردیگه فاصله ای نیست ، دیگه مرزی نیست دیگه هیچی نیست که تو رو از امام رضا جدا کنه . حالا تویی و امام رضا . آره درسته نه خواب نه رویا،تو اونجایی ، توی حرم ، پیش امام رضا جایی که هر شب خوابشو میبینی یا آرزو داری اونجا باشی جایی که هر وقت صحبتش میشه  دلت پر میکشه و میاد همین جا . دوست داری که جای اون کبوتر هایی باشی که خونشون تو حرم ، همیشه هر وقت دلتنگ میشن میرن و یه دوری تو حرم میزنن خوش به حالشون .دیگه بیشتر از این اذیتتون نکنم . حرف زیاده .......اما یه چیز مهم هست که باید بگم . اونم اینه که زیاد مهم نیست که زود زود بری مشهد یا زیاد اونجابمونی یا اینکه توی یه موقع خاص اونجا باشی . این خیلی مهمه که هر وقت و هر جا دلت هوای امام رضا رو کرد وقتی یه سلام به آقا میدی جوابتو با قطره های اشکی که از روی گونه هات سر میخورن بشنوی . اینه که خیلی مهمه حتماً لازم نیست بری مشهد حتماً لازم نیست که .....ولی این لازمه که دلت ، روحت ، اینقدر سبک شده باشه که هر وقت خواستی پرواز کنی هیچ محدودیتی پیش روش نباشه و هیچ تعلق خاطری نداشته باشی .
دیگه بسه دارم زیادی حرف میزنم . امیدوارم که هر چه زودتر قسمت بشه یا با جسمتون یا با روحتون برید زیارت امام رضا .

  التماس دعا 

رحلت جانگدازرسول مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) و شهادت مظلومانه

غریب اهل بیت،امام حسن مجتبی (ع)بر شیعیان تسلیت باد 

اندکى پس از بازگشت از حجة الوداع پیامبر اکرم به بستر بیمارى رفتند.وى از فعالیتهایى که در خارج از خانه او براى قبضه کردن خلافت انجام مى‏گرفت آگاه بود.براى پیشگیرى از انحراف مسأله خلافت از محور اصلى خود و جلوگیرى از بروز اختلاف و دو دستگى، تصمیم گرفت که موقعیت خلافت امیر مؤمنان، و اهل بیت خود را بطور کتبى تحکیم کرده، سندى زنده پیرامون موضوع خلافت به یادگار بگذارد.از این جهت روزى که سران صحابه براى عیادت آمده بودند،  رو به آنان نمود و فرمود کاغذ و دواتى براى من بیاورید تا براى شما چیزى بنویسم که پس از من گمراه نشوید. در این لحظه یکى از حاضران سکوت مجلس را شکست و گفت: بیمارى بر پیامبر غلبه کرده، قرآن پیش شما است، کتاب آسمانى ما را کافى است.نظر وى مورد گفتگو قرار گرفت.گروهى با وى مخالفت کرده گفتند حتما باید دستور پیامبر اجرا گردد بروید قلم و کاغذى بیاورید تا آنچه مورد نظر او است، نوشته شود ولى برخى جانب او را گرفتند و از آوردن قلم و دوات جلوگیرى کردند. پیامبر از اختلاف و سخنان جسارت آمیز آنان سخت ناراحت شد و گفت برخیزید و خانه را ترک کنید.

روح مقدس و بزرگ آن سفیر الهى نیم روز دوشنبه 28 ماه صفر سال یازدهم هجرى،  به آشیان خلد پرواز نمود، پارچه یمنى بر روى جسد مطهر آن حضرت افکندند و براى مدت کوتاهى در گوشه اتاق گذاردند. شیون زنان و گریه نزدیکان پیامبر، مردم بیرون را مطمئن ساخت، که پیامبر گرامى در گذشته است.و چیزى نگذشت که خبر رحلت وى در سر تا سر جهان انتشار یافت.

روایت شده ا ست  امام  حسن  مجتبی علیه السلام  در لحظات آخرعمر خود  که زهر در تمام بدن مبارکشان  اثرکرده ورنگ رخساره ایشان به سبزی گرویده  بود برادر خود امام حسین علیه السلام رادرآغوش گرفته و گریستند و فرمودند : ای برادرحدیث جدم حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله  درحق من و تو درست است.  
ایشان خبرداد  مرا که درشب معراج هنگامی که وارد بهشت شدم و دو قصر بسیار بلند و نزدیک هم را روایت نمودم که اولی از زبرجد سبزبود ودومی ازیاقوت سرخ . ازجبرئیل سوال کردم این دوقصر ازآن کیست؟ جبرئیل گفت: یکی از آن حسن ودیگری ازآن حسین علیهم السلام. گفتم : چرا هر دو به یک رنگ نیستند ؟ جبرئیل ساکت شد گفتم چرا تکلم نمیکنی ؟ گفت : ازتو حیا می کنم پس گفتم که تو را به حق قسم میدهم بگو .

گفت : سبزی قصر امام علیه السلام  بخاطر آن است که او را با زهر شهید می کنند و رنگش سبز می شود و سرخی قصر حسین علیه السلام  بخاطر آن است که  او را می کشند و رنگش از خون سرخ  می شود پس دراین هنگام پیغمبر و جبرئیل هردو گریستند و صدای شیون و ضجه ملائک نیز بلند شد 

  التماس دعا 

چهل روز گذشت. حقیقت، عریان‏تر و زلال‏تر از همیشه از افق خون سربرآورد. کربلا به بلوغ خویش رسید و جوشش خون شهید، خاشاک ستم را به بازى گرفت. خونى که آن روز در غریبانه‏ترین غروب، در گمنام‏ترین زمین، در عطشناک‏ترین لحظه بر خاک چکه کرد، در آوندهاى زمین جارى شد و رگ‏هاى خاک را به جنبش و جوشش و رویش خواند. چهل روز آسمان در سوگ قربانیان کربلا گریست و هستى، داغدار مظلومیت‏حسین‏علیه السلام شد. چهل روز، ضرورت همیشه بلوغ است، مرز رسیدن به تکامل است و مگر ما سرما و گرما را به «چله‏» نمى‏شناسیم و مگر میعادگاه موسى در خلوت طور، با چهل روز به کمال نرسید

اربعین است. کاروان به مقصد رسیده است. تیر عشق کارگر افتاده و قلب سیاهى چاک خورده است. آفتاب از پس ابر شایعه و دروغ و فریب سر برآورده و پشت پلک‏هاى بسته را مى‏کوبد و دروازه دیدگان را به گشودن مى‏خواند. اربعین است. هنگامه کمال خون، بارورى عشق و ایثار، فصل درویدن، چیدن و دوباره روییدن. هنگامه میثاق است و دوباره پیمان بستن. و کدامین دست محبت‏آمیز است تا دستى را که چهل روز از گودال، به امید فشردن دستى همراه، برآمده، بفشارد؟ کدامین سر سوداى همراهى این سر بریده را دارد و کدامین همت، ذوالجناح بى‏سوار را زین خواهد کرد؟ کاروان اسرا در راه است . کدامین دل  به پیشواز  کبوتران داغدار  حرم الله خواهد رفت ؟ اینک زینب با تن بی سر بر ادر ریال  قصه ها دارد از اسارت. کدامین گوش شنوای شرح پریشانحالی زینب خواهد بود  

  التماس دعا