کلام نور

قال الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری (علیه السلام):

لیست العباده کثـره الصیام و الصلـوه و انمـا العباده
کثره التفکـر فى امر الله.

عبـادت کــردن بـه زیـادى روزه و نـمـاز نیـست, بلکه
( حقیقت) عبادت,زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

(تحف العقـول ,ص 488.)

پدری در دم مرگ است و به بالین پسرش
پسری اشک فشان است به حال پدرش

پدری جام شهادت به لبش بوسه زده
پسری سوخته از داغ مصیبت جگرش

پسری را که بود نبض دو عالم در دست
شاهد داغ پدر آه و دل و چشم ترش

حسن العسکری از زهر جفا می سوزد
حجةابن الحسن از غم شده گریان به برش

چار ساله پسری مانده و صد ها دشمن
که خداوند نگه دارد و از هر خطرش

دشمن افکنده زپا نخل امامت را باز
کند اندیشه به نابودی یکتا ثمرش

خانه را که عدو دست به غارت زده است
اتش ظلم بر افروخته از بام و درش

آه از آن روز که شد غیبت مهدی آغاز
غیبتی را که بود خون شهیدان اثرش

آنکه امروز جهان زنده و قائم از اوست
بار الها که مؤید نفتد از نظرش

موید

ویژه نامه سالهای گذشته
ویژه نامه شهادت جانگداز حجت یازدهم ،امام حسن عسکری علیه السلام (سال 92-93)
خزان گلشن امامت {ویژه نامه شهادت امام حسن عسگری علیه السلام }(سال 91)
غریب سامرا { ویژه نامه شهادت امام حسن عسکری علیه السلام } ( سال 90 )
درسوگ خورشیدسامرا{ویژه نامه شهادت امام حسن عسکری(ع)}(سال 89 )


فعالیتهای فرهنگی - ادبی- صوتی و تصویری
شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن ...{ اشعار شهادت امام حسن عسکری علیه السلام}
شب جانسوز یتیمی امام عصر است کلیپ و نماهنگ ویژه شهادت امام حسن عسکری (ع)
پیامک های عرض تسلیت شهادت جانگداز امام حسن عسکری علیه السلام
دانلود مداحی و روضه خوانی شهادت امام حسن عسکری (ع)
آلبوم تصاویر ویژه شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

حضور آسمانی

گویا واقعه ای رخ داده است که بادها این گونه پریشانند
که رودها این قدر بی تابانه می خروشند، که ابرها ناله کنان
می گریند که زمین این قدر احساس غریبی می کند!

گویا واقعه ای رخ داده است که صدای بی تابی و ضجه فرشتگان
در آسمان ها پیچیده، که اندوه و غم، بر در و دیوارها سایه انداخته
که سامرا سر در گریبان حزن فرو برده!

شاید مصیبتی بزرگ، دامن گیر خاک شده است.
آه، ای یازدهمین ستاره درخشان عشق!

روشنان حضورت را از آسمان سامرا مگیر؛
تاریکی، افق های پس از تو را تاب نمی آورد.

سایه مهربانی ات را از سر دنیا نگیر؛
دست های یتیمی خاک، تا ابد به جست وجوی
وجود بهارانه ات، در به در خواهد شد.

اگرچه سخت می گذرد برایت، اگرچه لحظه هایت سرخند
و دلگیر، اگرچه دورت حصاری کشیدند تا فاصله ای
باشد بین تو و دنیا، اگرچه دست های «معتمد»ها
تو را پنهان کردند از چشم ها؛

تنها از ترس حقیقت محضی که از خانه تو برخواهد
خاست تا عدالت را در زمین فراگیر کند، کسی که پاره تن تو
بود و وارث بعد از تو! سایه ات را از سرِ زمین مگیر!

هر چند دیوارهای فاصله «بنی عباس» بلندتر می شد،
عطر حضور آسمانی تو بیشتر منتشر می شد.

هر چه دایره محاصره «معتمد»ها تنگ تر می شد، میدان
جاذبه عشق و محبت تو گسترده تر می شد.

تو در احاطه کینه ها و نفرت ها، در حصار جهل و دشمنی گرفتار
بودی و آن گاه، با سرانگشت معجزه و غیب، بند
از پای گرفتاران می گشودی.

آه، مولا! ماجرای تو و کودک دلبندت، آتشی انداخته بود به جان
کوردلان که می پنداشتند می توانند حقیقت محتوم جهان را عوض کنند.

چه زیبا جان ها را به عطر حضور یگانه فرزندت آشنا کردی!
چه زیبا فلسفه غیبت و ظهور موعود را بیان کردی؛
جان ها هنوز در آتش انتظار موعود شعله ورند.

و امروز، روز توست؛ روز تشییع غریبانه تو بر بال فرشته ها
روز رهایی تو از حصار «معتمد»ها.

خدیجه پنجی