**ویژه نامه اربعین حسینی **

** کاروان به مقصد می رسد **

... چهل روز گذشت.
حقیقت، عریان تر و زلال تر از همیشه از افق خون سر برآورد.

کربلا به بلوغ خویش رسید و جوشش خون شهید، خاشاک ستم را به بازی گرفت.
خونی که آن روز، در غریبانه ترین غروب، در گمنام ترین زمین،
در عطشناک ترین لحظه بر خاک چکید

در آوندهای زمین جاری شد و رگ های خاک را به جنبش و جوشش
و رویش خواند. چهل روز، آسمان در سوگ قربانیان کربلا گریست
و هستی، داغ دار مظلومیت حسین(ع) شد.

چهل روز، ضرورت همیشه بلوغ است.
مرز رسیدن به تکامل است و مگر ما سرما و گرما را به «چله» نمی شناسیم
و مگر موسی در خلوت طور با چهل روز به کمال نرسید.

اینک چهل روز است که خورشید، سوگوار مظلوم قربانگاه عشق است.
چهل روز است که انقلاب از زیر خاکستر قلب ها شراره می زند.

آنان که رنج پیمان شکنی بر جانشان پنجه می کشید و همه آنان که
شاهد مظلومیت کاروان تازیانه و اشک و اندوه بودند
و همه آنان که وقتی به کربلا رسیدند

تنها غبار صحنه جنگ و بوی خون تازه و دود خیمه های نیم سوخته
را دیدند، اینک برآشفته، بر خویش شوریده اند و شلاق اعتراض
بر قلب خویش می کوبند و اسب جهاد زین می کنند.

چهل روز است که یزید جز رسوایی و جز پتک استخوان کوب
فریادی نشنیده است.

چهل روز است استبداد به خود می پیچد و حق در سیمای کودکان داغ دار
و دیدگانی اشک بار و زنانی سوگوار رخ نموده است

چله عارفانه تشیّع

عاشورا، روز شهادت حماسه سازان و اربعین
روز زیارت مرقد عاشورا سازان است.

عاشورا، خروش خون حسین واربعین
پژواک این فریاد ظلم شکن است.

عاشورا و اربعین، نقطه ابتدا و انتهای عشق نیست؛
بلکه چله عارفانه تشیع سرخ علوی است.

عاشورا تا اربعین، نقطه اوج عشق حسینی است
و در این چهل روز، حسین علیه السلام تنها
سخن محافل است تا در طول عمر انسان
بهانه بیداری و ظلم ستیزی باشد.

عاشورا، زمانه خون و ایثار است و اربعین
بهانه تبلیغ و پیمان.

در عاشورا، حسین علیه السلام با تاریخْ سخن گفت
و در اربعین، تاریخ پای درس حسین علیه السلام نشست.

عاشورا روز کشت «خون خدا» در کویر جامعه ظلم زده است
و اربعین، آغاز برداشت نخستین ثمره آن.

آری، اربعینْ فرصتی برای اعلام همبستگی با عاشوراست.

فعالیتهای فرهنگی , ادبی و هنری ، صوتی و تصویری