«باران حدیث»



این روزها، آسمان مدینه دیگر بار، در پس غروب غم، کز کرده است.

بقیع، دوباره سیاه پوشیده است. و باز زخمی عمیق بر جگر شیعه.

 

این بار، پنجمین ناخدای کشتی ایمان، او که دریا دریا علم، از سین ه‏اش جاری

بود و واژه واژه عشق، از نگاهش سرازیر، او که از کلامش وحی می‏جوشید

و از زبانش باران حدیث می‏بارید، چهره در خاک کشیده است؛ مظلوم و غریب.

نمی‏دانم چرا سرنوشت اهل‏ بیت ‏رسول صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله ‏وسلم

را با اشک و خون گره زده ‏اند؟

 

کوچک بودی که عطش و آتش کربلای بزرگ جدت

را دیدی و با آن نگاهکودکانه گریستی؛ آن هنگام که پدرانت

را تشنه کام به خاک و خون کشیدند.

 

سر حسین علیه‏السلام را بر فراز نیزه ‏ها به تماشا نشستی، تا به

وقتش مراسم مرثیه خوانی صحرای عرفات را برای

افشاگری بنی امیه وصیت کنی.

ماندی تا دردها را روایت کنی و حدیث زخم بگویی.

فقه، تا همیشه وام‏دار روایت توست.

دین، تا هماره مدیون مجاهدت توست.

 

و حالا، این تویی که در آغوش پدر سجاده نشینت

در گوشه‏ ی بقیع، آرام گرفته‏ ای.

دیگر مدینه صدای نافذ تو را نخواهد شنید. از این پس، مردم،

آرزوی شنیدن فریاد فتوای تو را به گور خواهند برد.

از این پس، هیچ اشکی نخواهد ریخت؛

مگر در پای مظلومیت تو.

از این پس، هیچ آهی از دل بر نخواهد خاست؛

مگر در نفرین آنان که جانت را به زهر کینه ستاندند.

از این پس، همه ‏ی مرثیه ‏ها، اندوه تو را به سوگ می ‏نشینند.

اینک با این چشم گریان، با این دل آتشین و بی‏کران اندوه، با این

جان سوخته و این جهان ماتم، چه کنیم؟!

با این روزهای تیره‏تر از شب چه بگوییم؟!

ای شب! کاش آن فاجعه را در سیاهی دل خود پنهان می‏کردی

و بردل‏هامان، داغی دیگر به امانت نمی‏گذاشتی!

کاش آن حادثه را به چشم نمی‏دیدیم!

اینک مرا به حال دلم واگذارید! بگذارید اندوه این سال‏های

غربت را پشت دیوار غریب و سوخته ‏ی بقیع بگریم.

بگذارید مزار با خاک یکسان امام باقر علیه‏السلام را

با نم ‏نم باران چشم‏هایم، به طواف بنشینم.

رهایم کنید تا زیارت نامه ‏ی سراسر خون فرزندان

رسول اللّه صلی ‏الله ‏علیه‏ و‏آله‏ وسلم را، با آه آتشین، ترجیع‏ وار

زمزمه کنم و در التهاب خاکستری رنگ فراق امام بسوزم.

دیگر هیچ مرهمی، زخم‏های دلم را درمان نمی‏کند

و با هیچ نوازشی آرام نمی‏شوم.

در مصیبتی چنین جانسوز، تنها راه چاره اشک است؛

اشک، این چراغ روشن دل، که در تاریکی‏ها

راه را می‏نمایاند و درد را به صبوری می‏خواند.

آری! اشک، این یگانه دسته گلی که مزارهای بی ‏شمع

و چراغ بقیع را آذین بسته است.

آری! بقیع، این نماد مظلومیت شیعه در همیشه‏ ی تاریخ،

زیارتگاه دل‏های عاشقی است که قرار خود را در

پس دیوار آن جستجو می‏کنند؛

آن جا که اشک، اجتناب ‏ناپذیر است و سوختن ناگزیر.

آیه های انتظار

اول ذی الحجه سـالــروز خجسته آسمانی تـریـن پیوند

سـالـروزوصلت رویـایـی و بـا شکـوه خورشیـد ومـاه

ازدواج مقـدس و مبـارک حضـرت علـی علیـه السـلام

و حضرت فـاطمه زهـرای مرضیه ســلام الله علیهارا

بـرشیعیـان و عـاشقـان اهــل بیت عصمـت و طـهـارت

علیهم السلام وشماهمکاران وکاربران گرامی مبارکباد

آیه های انتظار

عرق شرم و حیا بر پیشانی علی علیه السلام نقش بسته است.

این، بارِ اولی نیست که در محضر رسول خدا صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏آله

زانو می‏زند؛ امّا این بار حاجتی دارد که شرم حضور و حیای

معصومانه‏ اش زبان سخن گفتنش را می‏بندد.

پشت چشم‏های روشنش آرزویی نشسته است.

پیامبر صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله راز چشم‏های علی علیه ‏السلام

را می‏خواند.پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله می‏داند این چشم‏ها دریچه ‏ای

رو به بهشت دارند.

«لَعَلَّکَ جِئْتَ لِخُطبِ فاطِمَةَ؛  

شاید به خواستگاری فاطمه آمده‏ ای؟»

آری.....

ای علی پیش از تو نیز مردان دیگری به خواستگاری فاطمه

علیهاالسلام آمده‏ اند؛امّا هیچ کدام از آن‏ها شایستگی همسری

فاطمه علیهاالسلام را نداشته ‏اند. 

رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله نزد فاطمه علیهاالسلام می‏رود.

فاطمه علیهاالسلام ، علی علیه السلام را خوب می‏شناسد.
 

کمالات و فضایل علی علیه‏ السلام ، سابقه ‏اش در

اسلام، و نزدیکی برادرانه ‏اش با پیامبر صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله

بر کسی پوشیده نیست. 

فاطمه علیهاالسلام سر به زیر می‏اندازد.

رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله منتظر پاسخ زهرا علیهاالسلام

است؛اما پاسخ او جز سکوت نیست؛ سکوتی از سر رضایت. 

پیامبر فریاد برمی‏آورد: «اللّه اکبر! سُکُوْتَها اِقْرارُها»  

جبرئیل بر پیامبر خدا صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏آله نازل می‏شود.

او مأمور شده است فاطمه را به عقد علی علیه‏ السلام درآورد. 

فاطمه علیهاالسلام بهترین انتخاب خداست برای علی

و علی شایسته ‏ترین مردی است که مِدال همسری زهرا

علیهاالسلام را بر گردن می‏آویزد. 

«لَوْ لَم یُخْلَقْ عَلِیُّ ما کانَ لِفاطِمَةَ کُفوٌ؛  

اگر علی علیه ‏السلام خلق نشده بود برای فاطمه همسری نبود.» 

علی علیه‏ السلام و فاطمه علیه االسلام با کوله‏ باری از کمال

و فضل و افتخار،دل به پیوندی می‏دهند که حاصل آن عصاره‏ های

ناب ایمان و انسانیّت می‏شود.  

پایه‏ های خانه ای را بنا می‏کنند که مسیر آمد و رفت ملکوتیان

می‏شود. علی علیه ‏السلام و فاطمه علیهاالسلام رو به راهی

دارند که به آسمان ختم می‏شود. 

خانه کوچک علی علیه ‏السلام و فاطمه علیهاالسلام کهکشانی می‏شود

که یازده خورشید تابناک از مدار نورانی آن سر برمی‏آورند

و عالمی را در نور عظمت خود غرق می‏کنند. 

پیوند علی علیه‏ السلام و فاطمه علیهاالسلام

عرش را مَسرور می‏کند و پایه‏ های دین خدا را استوار.

آیه های انتظار

رسیده اند صمیمانه مهر و ماه به هم

دو چشم عاشقشان زل زده است- آه- به هم

چه شاکرند به درگاه عشق از اینکه

رسیده اند به پیوندِ دل بخواه، به هم

به عشق می اندیشند با دو دیده تر

به راه راست، به دوریِّ از گناه، به هم

به اینکه عهد ببندند و سخت، دل بدهند

برای بودن تا انتهای راه، به هم


چه مؤمنانه خدا را به شکر می خوانند

دو تا کبوتر معصوم با نگاه به هم

شب است اما روشن تر از سپیده صبح

بدل شده است چه زیبا شب و پگاه به هم

گشوده شد در فردوس و رهسپار شدند

دو قلب پاک بهشتی به حجله گاه، به هم

سودابه مهیجی

آیه های انتظار

فعالیتهای فرهنگی , هنری , ادبی
نرم افزاری , صوتی و تصویری



شکوه عاشقی {ویژه نامه سالروز ازدواج حضرت علی (ع)وحضرت فاطمه (س)}(سال91)
آسمانی ترین پیوند ، ویـژه نـامـه ازدواج حضرت علیو فاطمه علیهـم السلام (سال 90)
ویـژه نـامـه پیـوند آسمـانـی حضرت علی و فاطمه زهـرا علیهـم السـلام ( سال 89 )
پیوند آب وآیینه(مولودی های ویژه سالروزازدواج حضرت علی وفاطمه علیهم السلام
نرم افزاردونیمه سیب (بمناسبت سالروزازدواج حضرت علی ع و فاطمه زهراس )
نغمه های شیوای قلم در مدح پیوند ملکوتی حضرت زهرا(س) وحضرت علی (ع)
زیباترین پیامک های تبریک وصلت فرخنده حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س)
گالری تصاویر متحرک و زیبای ازدواج حضرت علی وفاطمه علیهم السلام





مقالات و سایر مطالب مرتبط :

14 اصل تربیتی از زندگی مشترک حضرت فاطمه (س) و امیرالمومنین (ع)
رازهایی از زندگی حضرت زهرا(س) برای تازه دامادها وعروس ها
عوامل تحکیم خانواده در جلوه‌های رفتاری حضرت زهرا(س)
خطبه های خوانده شده در عقد حضرت زهرا سلام الله علیها
زندگانی حضرت زهرا سلام الله علیها در خانه شوهر
انفاق حضرت زهرا سلام الله علیها درشب عروسی
درسهایی از ازدواج امام علی و حضرت زهرا
فاطمه زهرا (س) الگوی رفتارهای خانوادگی
بافاطمه زهرا سلام الله علیها در زندگی امروز
پیوند پر میمنت

پیوند یاسی از سلاله پاک محمدی و لاله ای از نسل همان باغ و

همان گل...؛

زمین و زمان، به شادباش این پیوند مقدس آمده اند.

مروارید چشم هاست که بر سر و روی تازه عروس می ریزد

و فرشتگان، سبد سبد گل از باغ های بهشت، پیش پایشان می افشانند.

 

اگر زمین در غربت همیشگی اش چیزی برای شادباش این

دو فرشته آسمانی ندارد، ملائک از فردوس، هدیه آسمانی خدیجه

علیهاالسلام را می آورند و دعای خیر مادر را در طبقی از نور،

نثار چشم های نگران فاطمه می کنند.

عروسی که پدرش خیرالبشر و شوهرش اسداللّه باشد، عروسی

که فاطمه باشد، بانوی اول و آخر جهان نیست؟!

آیه های انتظار

دو گوهر هستی



بهشت از رایحه ای دلنوار، سرمست می شود.

جشنی برپاست از انبوه فرشتگان و کائنات.

بر منبری از نور و روشنایی، جبرئیل خطبه می خواند برای

علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام و زندگی آغاز می شود.

طوبی، دل انگیزترین نغمه اش را شاباش می فرستد.

صدایی می شکوفاند جان ها را و شاید خداست که برای این

عروسو داماد پیام تبریک و تهنیت می فرستد.

زمین:خانه وحی، مهبط فرشتگان است.

مدینه، شادیِ این دقایق مقدس را پشت در خانه، به وجد آمده است.

از میان تمام مردان عرب، تنها مدال همسری فاطمه، گردن

آویز علی می شود.

راز عشقی بزرگ.

مَرَجَ الْبَحْرَیْنَ یَلْتَقیان.

دو دریا به هم می پیوندند در قداستی بی نظیر.

دو دریای علم و حلم، علی و فاطمه، تا جهان به خنکای

وجودشان به ساحل آرامش برسد.

و آب که چه زیبا مهر فاطمه را به دل دارد و خاک که راز

بزرگی علی را به دوش می کشد.

_{و عشق که از تلاقی این دو متولد می شود؛ آب و خاک،}

_{دین از این پس، آسوده خواهد بود در سایه سار محبت}

_{و مهربانی این عروس و داماد.}

«وَ لَهُ الجَوارِ المُنْشَئاتُ فِی البَحْرِ کَالاَعْلام؛

و از آن دو دریا، دو گوهر هستی پدید می آید؛ حسن و حسین،

سید جوانان اهل بهشت».

و حقیقت ادامه می یابد در گرو پیوند علی و فاطمه؛

زیر یک سقف، پای سفره ای ساده، از پیوند دو نور، تا یازده ستاره

روشنو تاریخ عشق، از همین جا آغاز می شود.





آیه های انتظار

آبروی زمین و آسمان ها را در سپیدی پیراهن بخت، ملائک به حجله می برند؛

امشب، دو دریای بی کران به هم می پیوندند و در این وصل بی مانند،

همه اقیانوس های عالم، انگشت به دهان اند...

خداوند از ازل، آغوش مهر این دو عصمت بی پایان را برای یکدیگر

خلق کرد و دامان پرستاره شان را به امید هم آفرید.

امشب، مقدر سال ها پیش رقم خورده هستی اتفاق می افتد و

خشنودی خداوند را کروبیان پای کوب خواهند دید...

این دو گیاه مهر، در سایه سار درخت رسالت، عشق و

ادب و توحید را تلمّذ کردند و هر دو، دست در دست هم نهادند

تاسلاله رسول، بی ادامه نماند.

هم نفس «هل اتی»

عفّت بی پایان روزگار؛ ام ابیها!

امشب که تو همسر صاحب ذوالفقار می شوی و عروس

خانه ابوتراب، امشب که از آغوش پیامبر به خانه امام می روی، همه

زنان عالم به "توی" پاکدامن سعادت پیشه رشک می برند.

امشب که علی کلید خانه اش را در دستان تو می گذارد و تو، همه

نه سالگی رنج کشیده ات را به او تکیه می دهی، امشب که نامت را

کنار نام مرتضی، در آسمان بر تخت می نشانند، چادر سفیدبخت تازه عروست

را بر سر همه عالم بکش تا رایحه وصال تو با آفتاب، کائنات را خجسته کند.

خوشا به حال "کوثر"ی که هم نفس "هل اتی" می شود!

خوشا به حال حیدری که دستان محبوبه حق را در دست خویش می گیرد!

خوشا به حال "شجره طیبه" ای که از این وصل معصوم،

سر بر می آورد و تا ثریا قد می کشد.

آیه های انتظار