قال الصادق (علیه السلام)
التقدیر فى لیلة تسعة عشر و الابرام فى لیلة احدى و عشرین
و الامضاء فى لیلة ثلاث و عشرین.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مى گیرد و تصویب آن
در شب بیست ویکم و تنفیذ آن در شب بیست سوم.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 259
سایت آیه های انتظار
عطر دعا
پاشیده اند عطر دعا باز در زمین
آنک دوباره قافله ناز در زمین
صبح و سلام می رسد از آسمان، ببین
آورده اند یک سحر آواز در زمین
هر شب هزار ماه به ما سجده می برند
در حسرت شکفتن یک راز در زمین
رازیکه آن سپیده دم از سینه علی
بر لب رسید و رفت به اعجاز در زمین
گفتید او نشانی شبهای قدر بود
گفتیم: مانده روزنهای باز در زمین
شاید شبی بشارتی از آسمان رسید
چون یازده نشانه پرواز در زمین
سید ضیاءالدین شفیعی
باران نور
برخیز! بیدار شو! گوش کن!
صدای بال فرشتگان را می شنوی؟
نگاه کن! باران نور را می بینی؟
عطر حضور را احساس می کنی؟
بزخیر و برسجاده دعا بگشا
دلت را به او بسپار و وجودت را غرق تمنا کن!
امشب آسمان به زمین نزدیک می شود
و کریمانه، دل های کویری را ستاره باران می کند.
امشب، شب قدر است؛ شبی که برتر از هزار ماه است،
شبی که برتر از تمام عمر توست، شب تولدی دوباره،
شبی که درهای آسمان باز می شود.
شب قدر است.قدرش را بدان؛ شاید فردایی نباشد.
پرواز را به خاطر بسپار. دستانت را به فرشتگان بسپار!
سلام بر لیله مبارکه قدر! سلام! سلامی تا صبح.
فعالیتهای فرهنگی - ادبی - صوتی و تصویری
شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد...{ویژه نامه لیالی پرفضیلت قدر}(سال 91)
مقالات و سایر مطالب مرتبط
سفر بزرگی در پیش دارم؛ می خواهم امشب
وسعت پرندگی ام را رها کنم!
باید فرصت را غنیمت شمرد!
باید این لحظه ها را قدر دانست!
میتوان پرواز را تجربه کرد؛
فقط کافی است قدری سبک تر شویم؛
آن قدر سبک کهنیروی هیچ جاذبه ای، زمین گیرمان نکند!
شب های قدر نزدیک است.
هر که داردهوس «قُرب خدا» بسم اللّه
جادّه تقرب، قدم های عاشقانه ای می طلبد.
دیگر مجال ماندن نیست!
در این سرزمین برای ما جایینیست. باید از
خود ـ این سرزمین زشتی ها ـ هجرت کنم؛
به آن دیگرم، سر بزنم. باید با تمام وجود، هجرت کنم!
از این «مَنِ» زمینی تا «آنِ» الهی، راهی نیست.
این شب ها، کوتاه ترین راه رسیدن به آن جاست.
ببارید،چشم های روسیاه من! شاید که اشک ها، آبروی
از دست رفته تان را باز گرداند.
امشب شما وظیفه سنگینی دارید.
باید هر چه توان دارید در طبق «اخلاص» بگذارید!
شما باید جور تمام تن را بکشید.
به حال دستانم گریه کنید؛ به حال پاهای ناتوانم گریه
کنید که فردا، بر پل صراط،نلغزند!
به حال شانه هایم گریه کنید که زیر بار سنگین
گناه هایم در حال شکستند!
ببارید! چشم های روسیاه من!
امشب، خدا مهربان تر از همیشه است!
امشب، خدا به این اشک ها پاداش می دهد!
این قطره های حقیر، کارهای بزرگی می کنند!
این اشک ها، خاموش کننده شعله های خشمی
هستند که قرار است تنم را به آتش بکشند!
ببارید، ای چشم های روسیاه من!
که من به مدد این اشک ها پا در جاده نهاده ام.
که من به امید این ناله زدن ها دل به دریا زده ام؛
وگرنه، دستانم تهی است و شرمساری ام را حدّی نیست!
کوله بار پر از گناهم را با مدد این اشک ها، سبک خواهم کرد!
بسوز ای دل!
بشکن ای آئینه زنگار گرفته من، بشکن که
امشب، به این شکستن نیازمندم!
تو که بشکنی، یعنی نیمی از راه را رفته ام!
یک عمر، گردن کشی کردی و مرا هم به هرجا که خواستی بردی؛
به هر کجا که اراده کردی! باید امشب بشکنی،
باید امشب بسوزی، که سوز تو کارها بکند.
تو بشکنی، چشم ها نیز می بارند، دل بسوزد، اشک ها فوّاره می زنند.
باید وقت را غنیمت شمرد، شاید هرگز به شب قدر دیگری نرسیم.
"شب های قدر"، اوج این پر گشودن در فضای نیایش
و عبودیت است و شکوفایی "رحمت الهی" بر بندگان.
رمضان، موسم پر برگ و بار بازگشت به سرشت پاک است.
روزه، آزمون سراسری "اخلاص" بندگان است،
تا از اسارت " شکم"و "شهوت" رها شوند و از
"بند مادیات" و "کمند تعلقات" آزاد گردند.
و … "شب قدر"، ساعت پذیرایی از مهمانان "بزم حضور" در "مائده قرب" است.
کیست که بر سفره مولی بنشیند و گرسنه برخیزد؟
شب قدر، شبی است که در تمام سال هیچ شبی به فضیلت آن
نمی رسد و عمل در آن بهتراز عمل در هزار ماه است.
دراین شب برنامه های یک سال هر کس مقدر می گردد .
درشب قدر ملائکه و روح که اعظم ملائکه است به اذن
پروردگار،خدمت امام زمان علیه السلام مشرف می شوند
و مقدرات هر کس را به امام عرضه می دارند.
اعمال مشترک شبهای قدر
1- مقارن غروب آفتاب شب قدر غسل شود.
2- دورکعت نماز اقامه شود، در هر رکعت بعد از حمد ،
هفت مرتبه سوره توحید خوانده شود.
بعد از نماز هفتاد بارذکر " استغفرالله و اتوب الیه" گفته شود .
3- قرآن به سرگرفتن و به خدا را به چهارده مصوم سوگند دادن .
4- زیارت امام حسین علیه السلام .
5- احیای این شبها .
6- اقامه صد رکعت نماز به صورت دورکعتی وافضل آن است
که درهر رکعت بعد از حمد ، ده مرتبه سوره توحید خوانده شود.
7- دعایی از امام زین العابدین علیه السلام که درمفاتیح الجنان آمده است .
اللهم انی امسیت لک عبداً...
8- قرائت دعای جوشن کبیر.
9- طلب آمرزش از خدای متعال
و در خواست از خدا جهت نیازهای دنیا و آخرت .
10- ذکر گفتن و صلوات بر محمد وآل محمد علیهم السلام
امشب، تا سحر، ستاره می چینم.
از تمام بندهای «جوشنم»، تمنّا می بارد.
دروازه های اجابت، جرأت استغاثه ام را دو چندان می کند.
دریچه ای رو به ملکوت و «خدایی که در این نزدیکی است»
مُصحف تو را پیش رو می گشایم.
تورا به حق اسماء جلاله ات، تو را به حق کرامتی که سابقه
آن را بر روح وجانم نمایانده ای، تو را به حق عنایتی که در سایه سار
آن، سال هاست ریزهخوار سفره نعمتت بوده ام،
بر من ببخش همه نافرمانی هایم را، ای خوب بی همتا!
زیر سایه کلماتت، زیر سایه کتاب مقدّس نشسته ام؛
بِکَ یا اللّه بِکَ یا اللّهتو را به نام تو می خوانم؛
«یا مَنْ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنی»از شعله های عذابت بیم دارم؛
«یا مَنْ اِلَیْهِ یَهرَبُ الْخائِفوُن»بنده شرمسارت را بپذیر،
«یا مَنْ اِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُدینُون»
باتمام اشتیاقم به سویت آمده ام؛
سرمایه ام، محبّتی است که به عالم نمی دهم؛
«یا مَنْ بِه یَفْتَخِرُ المُحِبُّون» شکوه های دلم را می دانی.
آب توبه، چشم هایم را صیقل می دهد؛
امشب، سرنوشت مرا در «ماورا» رقم می زنند
دستگیره های دعا، مرا به تو می رسانند؛
از خودم خالی می شوم.
تمام حرف هایم مسجّع شده اند؛
«اَلْغَوْث اَلْغَوْث خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَب»
آهنگ بغضم، سکوت شب را می شکند
همه پُل ها کوتاه شده اند.
آسمان، روی دست هایم، بذر امید می پاشد.
با دلم عهد کرده ام از نور آغاز شوم، عهد کرده ام، عهد نشکنم
صدای بال فرشتگان، در تمام فضا منتشر می شود.
هوای این شب ها، عطر اجابت می دهد.
این شب های تا سحر روشن را به هیچ شب و روز و
ساعتی نمی دهم؛ «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ»
بر چشم هایم نور بصیرت ارزانی دار، «یا أَبْصَرُ مِنْ کُلِّ بَصیرٍ»
می خواهم این ثانیه ها را به تمام زندگی ام پیوند زنم.
می خواهم این رکعت ها را به تمام نمازهایم سرایت دهم،
می خواهم بر تن تمام واژه هایم، «جوشنی» بپوشانم
در شب قدر، که از چشمه نورآیه هایی روشن جلوه هایی
جانسوزتا سحرگاه فرو می بارد،
وای بر ما، اگر از ریزش فیض بهره هایی نبریم.
حیف اگر در "شب قدر"،"قدر" خود نشناسیم.
رمضان، دعوتی است به باز یافتن "خود گمشده"،
و "فطر"، موسم چیدن میوه "فلاح" از چشمه "فطرت" است،
و سپاس نعمتی است که در رمضان و شبهای قدر آفرین آن نازل می شود.
شب زنده داریهای عابدان،اشکهای شب بیداران و نجوای
خالصانه دعاخوانان،استغفارهای پارسایان و متهجدان،
"یارب یارب" سحرخیزان،
همه و همه، جلوه هایی از برکات این ماه و شبهای قدر است.
شبی که سپیده بیداری، سراسر سلام و نور است،
"سلام هی حتی مطلع الفجر"
کاش چراغ "ذکر" بسته و شمع "یاد"، در شبستان همه
دلها روشن شود و ظلمت گناه و غفلت، از زاویه همه
قلوب زدوده گردد. خسران زده کیست؟
