کعبه دل پهناورت را می شناسد
این خانه عطر مادرت را می شناسد
شق القمر یعنی تو و ابروی خونین
محراب عمق باورت را می شناسد
هرچند نیلی مانده سیلی برتن گل
کوچه غرور همسرت را می شناسد
سنگ و کفن , تابوت و تیر , آه از دلت آه
تاریخ زخم خنجرت را می شناسد
پرواز کن ، کوفه پر از چنگال گرگ است
این آسمان بال و پرت را می شناسد
خاک از قدم های تو امشب می گریزد
مسجد نماز آخرت را می شناسد
میعاد گاه عاشقان دلشکسته است
چاهی که چشمان ترت را می شناسد
