چه بگویم جز، الهی العفو...؟ الهی تو پاک آفریده ای ما آلوده کرده ایم با درودی بر آستان تو، ای پروردگار من! خدایا ! اجازه فرما که همه احساس من از قلبم بیرون تراود و بر پای تو با این جهان تماس حاصل کند. چونان ابر باران زای تابستان که با بار سنگین رگبارهای ناافشانده اش در سطح پایین آویخته باشد،
بار الها ! اجازه فرما همه هستی من بر در سرای تو، برای ابراز درودی بر آستان تو، سر تعظیم فرود آورد.
معبودا ! اجازه فرما همه ترانه های من در مسیرهای گوناگون به جریانی واحد مبدل گردد و به سوی دریای سکوت، به امید دوری بر آستان تو روان شود.
مهربانا ! اجازه فرما همچون انبوهی از دُرنای دور از خانمان که روزان و شبان به سوی آشیانه های کوهستانی خویش باز می گردند،
رئوفا ! اجازه فرما همه جان من، به نشانه درودی بر آستان تو، سفر خود را به سرای جاودانی آغاز کند. رحیما ! به رحمانیت سوگند که برمن رحم کنی ای رحم کننده ترین رحم کنندگان
آمین یا رب العالمین
