گویی در این ماه می توان بر روی ابرها ایستاد و بر تمام شاخه های آسمان،
نام های مقدس تو را آویخت و پیوسته در صبح و شب، تو را تسبیح گفت.
می توان به تمام افق ها چشم دوخت و تمام گناهان روح را پاک کرد!
می توان عطر ماه رمضان را از تمام هستی حس کرد.
می توان به ریسمان مهربانی خدا چنگ زد
و فرصتی برای بازگشت دوباره به خود داد.
می توان قصیده ای محکم ساخت
در ستایش بخشش های بی شمار خدا.
می توان شب ها را غرق در لحظه های عارفانه
راز و نیاز شد و عاشقانه تا سپیده از تو خواند.
می توان شکوفه های دعا را در لحظات افطار
بر لب ها نشانید و قنوتی به رنگ استجابت گرفت.
می توان با ربناها عروج گرفت،
و عطر بهشت را استشمام کرد.
می توان در جاده های گذشته، غبار روزگاران را به جا گذاشت
و با بارانی از اشک، به عفو و بخشش پروردگار، امید و چشم دوخت.
