«یا کریم اهل بیت»
می‌آیی از آبی‌ترین کرانه‌های نور؛ تا سخاوت دریایی تو
عرصه‌ای باشد برای طلوع دومین خورشید امامت در تیرگی زمین.
کریم اهل بیت، ای باغبان نور! با خنده‌های غنچه به مهمانی آمدی،
ما جشن آفتابی آیینه تو را در چهره علی به تماشا نشسته‌‌ایم
امروز، گل به خانه زهرا رسیده استیعنی خدا جمال تو را آفریده است.
ای کمال سخاوت! زمین آغوش خود را گشوده است تا
با تو بپیوندد و دل بی‌قرار خود را به دریای تو بزند.
یا کریم اهل بیت! تو آن آیه‌ای که از سوره کوثر نازل می‌شوی
تا منجی روز محشر باشی. تو آمدی و پرده‌های شب را کنار
زدی تا در زلالی سینه‌ات، پرنده ایمان، دوباره اوج بگیرد.
درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز
