چهارده سال در عمیقترین سیاهچال جور و ستم هارون، کورترین گره های ناممکن را به یک اشاره گشودی و با سوز مناجات عاشقانهات سیاهترین قلبها را به لرزه در آوردی!
یا باب الحوائج! هنوز در گوش غیرت «صفوان»ها، فریاد آزادگی ات طنین انداز است. هنوز قدرت پوشالی «هارون الرشید»ها، در هم میریزد از شکوه و جبروت ملکوتی است.
«فدک» در کلام تو زیبا تفسیر میشود. از نگاه تو «فدک» یعنی تمامیّت ارضی اسلام.
ای قوم محمد صلی الله علیه وآله را موسی، ای اقیانوس خشم و غیظ را کاظم، ای پروردگار عالم را عبد صالح! فرشتگان، به تسبیح در آمدند مقدمت را. آسمانها و زمینیان، خون گریستند فقدانت را.
چهارده سال رنج مداوم تمام شد! دنیا میماند و یتیمی تا همیشه مکرّر!
