اى امام هدایت!
اى امام هدایت و روشنى!
میلاد تو، جاده ها را بى طاقت مى کند تا با همه رگهایشان، نبض
قدمهاى تو را انتظار بکشند.
تو سر مى رسى، تا قلبها در سایه سار بلند نام تو آرام گیرند.
اگر چه شهر، در پیله تاریک خود فرو رفته بود
اما شوق آمدن تو، کوچه هاى بنى هاشم را به تپش واداشت تا
در مژده دیدار صبر مجسم، به ادامه ریسمان نجات چنگ بزنند.
گرچه یوسفِ جمالِ تو را در اسارتگاه ها پنهان کنند،
وعده «اِنَّ اللّه تُعِّزُ مَنْ تشاء و تُذِّل مَنْ تشاء»،
سرود زندگى تو خواهد بود، اى نور هدایت.
