فاطمه علیهاالسلام از نگاه حضرت علی علیه‌السلام

حضرت فاطمه علیهاالسلام در آخرین لحظات عمر مبارک، وصایای خویش را به همسرشان می‌نمودند که "ای پسرعمو! تو هرگز مرا در دوران زندگی دروغگو و خائن نیافتی و هرگز با فرمانت مخالفت نکردم."

علی علیه‌السلام که شاهد درگذشت تنها یاور و تسلی بخش خود است، می‌فرماید: "پناه به خدا! تو داناتر و پرهیزگارتر و گرامی‌تر و نیکوتر از آنی که من به جهت مخالفت کردنت با خود، تو را نکوهش کنم. دوری از تو و احساس فراقت بر من گران خواهد بود ولی گریزی از آن نیست. به خدا سوگند! با رفتنت مصیبت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را بر من تازه کردی. انالله و اناالیه راجعون از این مصیبت بزرگ و دردناک و تأثرآور و حزن انگیز!"

دقت در کلام حضرت علی علیه‌السلام در این لحظات شدت علاقه و احترامش را به فاطمه علیهاالسلام می‌رساند. در نگاه امام علی علیه‌السلام فاطمه در چنان مرتبه والایی از زهد و خداترسی و عمل به احکام الهی قرار دارد که تصور مخالفت او با همسرش ممکن نیست. حضرت علی علیه‌السلام در پاسخ به ادعاهای بی اساس معاویه مبنی بر فضایل امویان در نامه‌ای می‌نویسد: "... دو سید جوانان اهل بهشت از ماست و "صبیة النار" از شماست، کودکانی که نصیب آنان آتش گردید. بهترین زنان جهان از ماست. و "حمالة الحطب"؛ آن که هیزم کشد برای دوزخیان از شماست. این فضلیت‌ها از ماست و آن فضیلت‌ها از شماست ... ."