سفارش تبلیغ
صبا ویژن

آیه های انتظار



***
لحظه های ناب عشق و نیایش ***

*** ویژه نامه روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان ***




doaerooze27.gif


دعاى روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان
 


بسم الله الرحمن الرحیم


اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ القَدْرِ

وصَیّرْ أموری فیهِ من العُسْرِ الى الیُسْرِ

واقْبَلْ مَعاذیری وحُطّ عنّی الذّنب والوِزْرِ

یا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحین.



خدایا روزى کن مرا در آن فضیلت شب قدر را

وبگردان در آن کارهاى مرا از سختى به آسانى

وبپذیر عذرهایم وبریز از من گناه وبارگران را

اى مهربان به بندگان شایسته خویش



ارسال شده در توسط محب مهدی





تلاوت ترتیل جزء
بیست و هفتم قرآن کریم
برای شنیدن تلاوت قرآن بر روی تصویر بالا کلیک کنید







ارسال شده در توسط محب مهدی



27-قرآن و ماه رمضان

قال الرضا (علیه السلام)


من قرا فى شهر رمضان ایة من کتاب الله کان کمن ختم القران


فى غیره من الشهور.


امام رضا (علیه السلام) فرمود:


هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که


درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.


بحار الانوار ج 93، ص 346





 

آیه های انتظار


ارسال شده در توسط محب مهدی




اگر به سوی جحیمم بری و گر به بهشت


به پیشگاه توام اعتراض باشد زشت


جهان برای همه کشتزار آخرت است


به حشر می‌درَوم هر چه را که کردم کشت



هر آنچه بر سرم آری، من و سر تسلیم


که دست مصلحتت هر چه را نوشت، نوشت



نکوتر از مَلَکم ساختی، چه بهتر از این


مگر نه اینکه ز آغاز خاک بودم و خشت؟



مرا که رو به سوی کعبه بود وقت نماز


دگر چه کار به بتخانه و به دیر و کنشت



برون ز دایر? رحمتت نخواهد شد


هزار بار اگر آدم برون رود ز بهشت



به چند دان? گندم بهشت نفروشند


برای وصل تو بود آدم ار بهشت، بهشت



تو گفتی اینکه مَلک سجده آورد بر من


تو روح خویش دمیدی از اولم به سرشت



چگونه شکر گذارم که با ولای علی


گِل وجود مرا دست قدرت تو سرشت



مـگر عنـایت تـو شاملم شـود، ورنـه


حریر چون شود این پنبه‌ای که«میثم»رشت؟


حاج غلامرضا سازگار






 

آیه های انتظار


ارسال شده در توسط محب مهدی

 

 



خدایا !

شکست مرا جز لطف و مهر تو چیزى جبران نکند

و نداریم را جز توجه و احسان تو برطرف نسازد

و هراس و وحشتم را جز امان تو آرام نکند

و خواریم را جز سلطنت تو به عزت مبدل نسازد


و جز فضل تو چیزى مرا به آرزویم نرساند

و فقر و احتیاجم را جز احسان تو پر نکند

و حاجتم را جز تو برنیاورد

و گره از گرفتاریم جز رحمت تو نگشاید


و درماندگیم را جز مهر تو برطرف نکند

و سوز دلم را جز وصل تو فرو ننشاند

و شعله درونم را جز لقاء تو خاموش نسازد

و بر آتش اشتیاقم جز نظر به جلوه‏ ات چیزى آب‏ نریزد

و قرارى ندارم جز در نزدیکى تو

و حسرت و افسوسم را جز نسیم جانبخش رحمتت باز مگرداند

و دردم را جز طبابت تو درمان نکند

و اندوهم را جز قرب تو نزداید


و زخمم را جز گذشت تو التیام نبخشد

و زنگ دلم را جز عفو تو پاک نکند

و اندیشه ‏هاى باطل درونم را

جز فرمان تو برطرف نکند ‏


پس اى منتها آرزوى آرزومندان

و اى سرحد نهایى خواسته درخواست‏کنندگان

و اى آخرین مرحله مطلوب طلب کنندگان

و اى بالاترین خواهش‏ خواهشمندان

و اى سرپرست شایستگان و اى امان بخش ترسناکان

و اى اجابت کننده دعاى درماندگان ‏

و اى ذخیره نداران و اى گنج مستمندان

و اى فریادرس ‏فریاد خواهان

و اى برآرنده حاجات فقیران و بیچارگان

و اى بزرگوارترین‏ بزرگواران

و اى مهربانترین مهربانان به درگاه تو است فروتنى

و خواسته‏ام و به سوى‏ تو است زارى و ناله ‏ام


از تو خواهم که مرا به نسیم جانبخش خوشنودیت برسانى

و نعمتهایى را که‏ از روى امتنان به من دادى ادامه دهى

و من هم اکنون به در خانه کرمت ایستاده و خود را

در معرض وزش نسیمهاى رحمتت قرار داده ‏


و به رشته محکمت چسبیده

و به دستاویز محکمت چنگ زده ‏ام

خدایا ترحم‏ کن به این بنده ذلیلت

که زبانش کُند و عملش اندک است


و بر او بوسیله احسان‏ فراوانت منت بنه

و او را در زیر سایه پایدارت بِبَر

اى بزرگوار اى زیبابخش

اى مهربانترین مهربانان‏


آمین یا اله العالمین








ارسال شده در توسط محب مهدی

 

 




معارفی از جزء بیست و هفتم

چه کردی که آمدی بهشت؟

فرزندانی که در بهشت کنار والدین خواهند بود

الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ اتَّبَعَتهُْمْ ذُرِّیَّتهُُم بِإِیمَانٍ أَلحَْقْنَا بهِِمْ ذُرِّیَّتهَُمْ (21- طور)

کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان [به نوعى‏] در ایمان از آنان پیروى
کردند، فرزندانشان را [در بهشت‏] به آنان ملحق مى‏کنیم‏.

یک از نعمتهایی که خدا به بهشتیان داده و موجب سرور آنها می شود
وعده ایست که در این آیه آمده است. خداوند متعال در مورد اهل بهشت
می فرماید: ما از میان فرزندان مؤمنین، آنهایى را که در ایمان به خدا به
نوعى از ایشان پیروى کردند به آنها ملحق مى‏کنیم. و این کار را بدان
جهت مى‏کند که مومنین خشنود گشته؛ چشمشان روشن شود.(1) بی تردید
این نیز خود یک نعمت بزرگ است که انسان، فرزندان با ایمان و مورد
علاقه‏اش را در بهشت در کنار خود ببیند، و از انس با آنها لذت برد.

کدام فرزندان شخص مومن به او ملحق می شوند؟

در این الحاق تمام فرزندان با ایمان فرد مومن که به نحوی بهره ای از
ایمان او برده و در آن مسیر حرکت کرده اند به او ملحق می شوند حتی
فرزندانی که از نظر ایمان در مرتبه ای پایین تر قرار دارند.

در این لطفی که خداوند به مومن در بهشت می کند هم فرزندان بالغ
دارای ایمان و هم فرزندان نابالغی که در حکم مومن هستند به او ملحق
می شوند. (2)

چه کردی که آمدی به بهشت؟

وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ(25)قَالُواْ إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فىِ أَهْلِنَا
مُشْفِقِینَ(26)فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَ وَقَئنَا عَذَابَ السَّمُومِ(27)إِنَّا کُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ
إِنَّهُ هُوَ الْبرَُّ الرَّحِیمُ(28- طور)

و بهشتیان به یکدیگر روى مى‏کنند از یکدیگر این سوال را می پرسند که
در دنیا چه حالى داشته و چه عملى او را به سوى بهشت کشانیده است؟
در جواب می گویند: ما در دنیا نسبت به خانواده خود اشفاق داشتیم‏ و خدا
بر ما منت نهاد و ما را از عذاب مرگبار حفظ کرد و چون او پروردگارى
نیکوکار و مهربان بود ما همواره او را مى‏خواندیم‏.

در این آیات، بهشتیان به یکی از مهم ترین عوامل ورودشان به بهشت
اشاره می کنند عاملی که به رغم اهمیت فوق العاده اش در رسیدن به
سعادت دنیا و آخرت گاه مورد غفلت جدی قرار می گیرد.

در این آیات که گزارشی از حال خوش و گفتگوهای شیرین بهشتیان است
اهل بهشت از حال و احوال دنیای یکدیگر می پرسند و اینکه در دنیا چه
حالى داشته و چه عملى آنها را به سوى بهشت و نعیم الهى کشانده است؟
که در جواب می گویند: «ما نسبت به خانواده مان مشفق بودیم»

از چنین کسانی دوری کن!


فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلىَ‏ عَن ذِکْرِنَا وَ لَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَوةَ الدُّنْیَا(29- نجم)

از کسانى که از یاد ما روى گردانده‏اند و جز زندگى دنیا را نخواسته ‏اند،
روى بگردان.

با توجه به آیه قبل و بعد از این آیه دستوری که آیه می دهد این است: این
مشرکین‏ چون از ذکر ما رویگردان شده و تنها همّ و غمشان زندگى دنیا
است و بس؛ علم را رها کرده دنبال ظن را گرفته‏اند و تابع هواى نفس
خویش شده اند؛ بنابراین تحلیل، اینها از علوم وحیانی و هدایت بی بهره
اند و تنها بهره‏ ایشان از علم؛ منحصر به مسائل مادى دنیوى است، و
چون چنین است تو نیز از آنان اعراض کن، براى اینکه ایشان
گمراهند.(4)

منظور از ذکر در این آیه چیست؟

منظور از «ذکر» در این آیه، یا «قرآن» است که پیروان حق را به سوى
آن هدایت نموده و با ادله قاطع و روشن که جاى تردید در آنها نیست
انسان را به سوى سعادت آخرت که وراى دنیا است ارشاد مى‏نماید و یا
مراد از آن، «یاد خدا» است که در مقابل غفلت قرار می گیرد و اگر
فرموده که از چنین کسى باید اعراض کرد براى لین است که یاد خدا به
نحوى که شایسته ذات متعالیه او باشد؛ یعنى یاد خدا به اسماء و صفاتش،
بشر را به سوى حقایقى علمى درباره مبدأ و معاد هدایت مى‏کند که هیچ
جاى تردید در آن باقى نمى‏گذارد.(5)

طهارت روح، شرط ورود به باطن قرآن

إِنَّهُ لَقُرْءَانٌ کَرِیمٌ(77)فىِ کِتَابٍ مَّکْنُونٍ(78)لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ(79-
واقعه)

یقیناً این قرآن، قرآنى است ارجمند و باارزش [که‏] در کتابى مصون از
هر گونه تحریف و دگرگونى [به نام لوح محفوظ جاى دارد.] جز پاک
شدگان به آن دسترسى ندارند.

در این آیات خداوند متعال ابتدا قرآن را به کریم بودن توصیف کرده و می
ستاید. قرآن به طور مطلق کریم و محترم است؛ هم از آن جهت که نزد
خداوند کریم است و هم بدین جهت که صفاتى پسندیده دارد و هم به این
جهت که سود رسان براى خلق است‏.

در آیه بعد مى‏فرماید: قرآن محفوظ و مصون از هر گونه تبدیل و
دگرگونى است؛ چون در کتابى است که آن «لوح محفوظ»(6) است.

جمله «لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» هم می تواند صفت کتاب مکنون و لوح
محفوظ باشد و هم می تواند صفت سومى براى قرآن باشد که در این
صورت حکم به ممنوعیت مس قرآن، بدون طهارت و وضو می شود. هر
چند این حکم حق است و با سایر ادله فقهی ثابت می شود اما چون در
اینجا سخن از تجلیل و بزرگداشت قرآن است پس منظور از مس قرآن
نمی تواند دست کشیدن به خطوط آن باشد؛ بلکه منظور از تماس با قرآن،
علم به معارف آن است که جز پاکان خلق، کسى به معارف آن عالم
نمى‏شود؛ چون فرموده: قرآن در کتابى مکنون و پنهان است.

و منظور از «مطهرون» هم کسانى هستند که خداوند متعال دلهایشان را
از هر رجس و پلیدى پاک کرده است. پس مطهرون عبارتند از کسانى که
خداى تعالى دلهایشان را پاک کرده که برترین و بارزترین مصداقشان اهل
بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هستند که قرآن بر طهارتشان گواهی
داده و می فرماید: « إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ
یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً(7)».(8)

مراحل پنجگانه زندگی دنیایی

إعْلَمُواْ أَنَّمَا الحَْیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَ لهَْوٌ وَ زِینَةٌ وَ تَفَاخُرُ بَیْنَکُمْ وَ تَکاَثُرٌ فىِ
الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعجَْبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثمُ‏َّ یهَِیجُ فَترََاهُ مُصْفَرًّا ثمُ‏َّ
یَکُونُ حُطَامًا وَ فىِ الاَْخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٌ وَ مَا
الحَْیَوةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ(20- حدید)

بدانید زندگى دنیا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى و فخرفروشى در
میان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى که
محصولش کشاورزان را در شگفتى فرو مى‏برد، سپس خشک مى‏شود
بگونه‏اى که آن را زردرنگ مى‏بینى سپس تبدیل به کاه مى‏شود! و در
آخرت، عذاب شدید است یا مغفرت و رضاى الهى و (به هر حال) زندگى
دنیا چیزى جز متاع فریب نیست.

«لعب‏» به معناى بازى قانونمندى است که اطفال به منظور رسیدن به
غرضى خیالى آن را انجام مى‏دهند. «لهو» به معناى هر عمل سرگرم
کننده‏اى است که انسان را از کارى مهم و حیاتى و وظیفه‏اى واجب باز
بدارد. «زینت» عبارت از آن است که چیز مرغوبى را ضمیمه چیز
دیگرى کنى تا مردم به خاطر زیبایی این مجذوب آن شوند. «تفاخر» به
معناى مباهات کردن به حسب و نسب است و «تکاثر در اموال و اولاد»
به این معنا است که شخصى به دیگرى فخر بفروشد که من مال و فرزند
بیشترى دارم.(9)


ارسال شده در توسط محب مهدی




روز بیست و هفتم: درک لیلة القدر

دعای روز بیست و هفتم

«اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ القَدْرِ و صَیّرْ فیه أموری من العُسْرِ الى الیُسْرِ

و اقْبَلْ مَعاذیری و حُطّ عنّی الذّنب و الوِزْرِ یا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحین»






بعد از 3شب قدر معروف، یعنی نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم،

شب بیست و هفتمنیز فضیلت شب قدر را دارد که بخش اول دعای شریف

بهاین نکته اشاره دارد و در آن فضیلت

شب قدر را در این روز از خداوند متعال مسئلت می‌کنیم.

فضیلت‏های شب قدر

1 - عظمت فوق العاده:

«و ما ادرک ما لیلة القدر؛

چه چیزی می‏تواند تو را به عظمت این شب آگاهت کند» (1)

2 - شب نزول قرآن:

«انا انزلناه فی لیلة القدر؛

ما قرآن را در شب قدر نازل کریم.» (2)


3 - شب نزول ملائک و روح:

«تنزل الملائکة والروح فیها باذن ربهم من کل امر؛

فرشتگان و روح در این شب به اذن خدا از هر فرمان (دستور الهی)
نازل می‏شوند.» (3)

4 - بهتر از هزار ماه:

«لیلة القدر خیر من الف شهر؛

شب قدر از هزار ماه بهتر است.»(4)


5 - شب رحمت و امنیت:

«سلام هی حتی مطلع الفجر؛

شب رحمت و سلامت است تا صبحگاهان.» (5)


6 - شب خجسته:

«انا انزلناه فی لیلة مبارکة‏؛

قرآن را در آن شب مبارک نازل کردیم.» (6)

7 - شب تقدیر:

«فیها یفرق کل امر حکیم‏؛

در آن شب هر امری با حکمت تعیین می‏شود.» (7)







ارسال شده در توسط محب مهدی

 




شرح دعای روز بیست و هفتم ؛ فرودگاه دل را آماده فرود ملائک نماییم

دعای روز بیست و هفتم:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ صَیِّرْ أُمُورِی فِیهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَی الْیُسْرِوَ

اقْبَلْ مَعَاذِیرِی وَ حُطَّ عَنِّیَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ یَا رَئُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِین [1]

ای خدا در این روز، فضیلت لیلة القدر را نصیب من گردان و تمام امور و کارهای

مشکل مرا آسان گردان و عذرهایم را بپذیر و وزر و گناهم محو و نابود ساز ای

رئوف و مهربان در حق صالحان.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ

ای خدا در این روز فضیلت لیلة القدر را نصیب من گردان؛ بعض اهل تحقیق

با استناد به این دعا احتمال می دهند که شب بیست و هفتم شب قدر باشد؛ درباره

شب قدر اختلاف است؛ به طوری که تشیع بین سه شب نوزدهم، بیست و یکم و

بیست و سوم، شب بیست و سوم را مهمتر از دو شب دیگر می دانند و احتمال

قوی می دهند که شب قدر، شب بیست و سوم باشد[2] لذاست که در شب نوزدهم

و بیست و یکم یک غسل مستحبی دارد و شب بیست و سوم دو غسل مستحبی

دارد، یکی در اول شب و دیگری در آخر شب، همچنین در شب بیست و سوم

سوره های روم و عنکبوت و حم دخان خوانده می شود در حالی که این اعمال

را در شب های دیگر شاهد نیستیم البته احتمال شب قدر بودن نیمه شعبان هم

داده شده است[3]، ولی اهل سنت عقیده به بیست و هفتم دارند و آن را لیلة

القدر می دانند.

لذاست که در زمان شب قدر اختلاف می باشد.

نقل شده است که بعضی از اولیاء الهی، تمام طول سال را احیاء داشتند به امید

اینکه شب قدر را درک کنند!

ای خواجه چه جویی ز شب قدر نشانی * هر شب شب قدر است اگر قدر بدانی [4]

خدایا فضیلت شب قدر را نصیب من کن شب قدر، شب عجیبی هست چرا

که « تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فیها » در این شب ملائکه از آسمان فرود می آیند

« بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ » [5] تا تقدیر و سرنوشت ما را معین کنند. ملائکه

محل فرود می خواهند و باید فرودگاه دل ما آماده باشد؛ دل های ما پر از محبت

دنیا و زن و فرزند شده است و جایی برای نزول ملائکه الهی باقی نگذاشته است

و خوشا بحال آن دلهایی که فرودگاه فرشتگان و ملائکه مقرب الهی هستند.

وَ صَیِّرْ أُمُورِی فِیهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَی الْیُسْرِ

خدایا امورات مرا از سختی به آسانی مبدل کن، الان غالب مردم گرفتار انواع سختی ها

و مشکلات هستند، گرفتار همسایه بد، داماد بد، فرزند ناصالح و ... می باشند، لذا از

خدا می خواهیم که این سختی ها را به آسانی تبدیل کند و گرفتاری ما را اصلاح کند.

اقْبَلْ مَعَاذِیرِی

خدایا عذر من را بپذیر؛ همه ما باید بخاطر گناهان مان به درگاه الهی عذر تقصیر

آوریم و بگوئیم خدایا غلط کردم و بدانیم که خدا که سر چشمه مهربانی و رحمت است ما را در آغوش لطف خودش قرار خواهد داد.

بنده همان به که ز تقصیر خویش * عذر به درگاه خدای آورد

ور نه سزاور خداوندیش * کس نتواند که بجای آورد [6]

وَ حُطَّ عَنِّیَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ

خدایا گناهانم را محو کن و در نامه عملم اثری از گناهانم باقی نگذار

یَا رَءُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِین

ای خدایی که به بندگان صالحت مهربانی، خداوند متعال خیلی مهربان است حتی

افرادی بودند که خیلی بدی کرده بودند و همین که به در خانه خداوند تضرع کردند

و گفتند خدایا غلط کردم خداوند از ایشان دستگیری کرد و عاقبت به خیر شدند، کسانی

بودند که عمرشان به گناه و معصیت و مشروب خواری گذشته بود و فقط دهه محرم

لباس سیاه به تن می کردند و به ناگاه نور لطف الهی در قلب ایشان تابیده بود و

دگرگون شده بودند و تمام گناهان گذشته را ترک کرده بودند، خدا سریع الرضاست،

و عذر تو را زود قبول می کند.


ارسال شده در توسط محب مهدی




عوامل کاهش ارزش روزه





غیبت

غیبت، یکی از عواملی است که باعث سقوط ارزش روزه می شود و شخص

روزه دار را از دست یابی به پاداش بهتر و سزاوارتر محروم می سازد.


پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «روزه دار عبادت کننده شمرده می شود،
اگرچه در میان رختخواب و در حال استراحت باشد؛

البته تا زمانی که به غیبت از این و آن روی نیاورد.


کسی که در ماه رمضان از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خدا نماز و روزه

او را تا چهل روز نمی پذیرد، مگر آنکه فرد مورد غیبت از او راضی شود.


کسی که در ماه رمضان غیبت کند، در مقابل

روزه خود پاداشی به دست نمی آورد».




 


ارسال شده در توسط محب مهدی

نغمه یا ربنا




ای که همیشه گوش دهی بر دعای من

دل می دهی به نغمه یا ربنای من


فهمیده ام که با همه عالم غریبه ام

فهمیده ام دگر که تویی آشنای من


تو رب عالمی و من عبد گناه کار
می آید از تو حرف زدن بر کجای من؟!


در روزگار معصیت آخرالزمان

شکرت خدا به کوی تو باز است پای من


این گونه ام مبین که گرفتار غفلتم
من دوست دارمت به خدا ای خدای من


از هیچ کس به جز تو ندارم من انتظار

بر دست های توست فقط چشم های من

تنها بلا که نیست فقط سیل و زلزله
فقدان یاد توست که باشد بلای من


کاری نکرده ام به تو نزدیک تر شوم

دارد تمام می شود این ماه وای من!

دارد که جمع می شود این سفره ات ولی
تازه ببین که باز شده اشتهای من


یک ذره دست و پا زدنم را نگاه کن

ای کشتی نجات من و ناخدای من

یک عمر بنده تو نبودم عجیب نیست
پیشت اگر که رنگ ندارد حنای من


مهرداد مهرابی


ارسال شده در توسط محب مهدی
<   <<   6   7   8   9   10   >>   >