حسین علیه السلام اسوه عشق و بندگی
به دنبال کدام سرمشق و نمونه می‌گردی؟
چه کسی برای تو آرزوی رسیدن است و منتهای هدف؟
در قاب نگاهت کدام تصویر، شب و روز تکرار می‌شود
و حتی در خواب و رؤیا همواره با توست؟
فکر می‌کنی مثل چه کسی باید باشی،
مثل چه کسی باید زندگی کنی، حرف بزنی،
حتی کارهای روزمره‌ات را انجام دهی؟
با همه جستجوهایت به کسی نمی‌رسی که در هر حال
و برای همیشه انگشت اشارت به سویش نشان کنی
و شک نداشته باشی که او راه‌شناس است و با او به بیراهه نمی‌روی.
سرمشق ها و نمونه های دور و برت همه تمام شدنی‌اند
و گذر زمان بهتر و بالاتر از آن‌ها را معرفی می کند.
تو باید در پی کسی باشی که هرگز تمام نشود، کهنه نگردد،
بلکه تری و تازگی و حقیقی بودنش هر روز، روشن‌تر از دیروز نمایان شود
و کربلا بهترین نمونه برای همیشه انسان و همه انسان‌هاست
و حسین علیه السلام برترین اسوه و سرمشق.
او خود فرمود: «من برای شما بهترین سرمشق و نمونه‌ام»
و مگر نه این که حسین علیه السلام آیینه تمام‌نمای پیامبر است
و پیامبر بالاترین اسوه حسنه؟!
حسین(ع)، همه را به خویش می خواند آن‌گاه که می فرماید:
«هل من ناصر ینصرنی؛
آیا کسی هست یاری و همراهی‌ام کند؟»
بیایید همه ما لبیک گوی آن حنجره خون فشان باشیم
که لبیک به حسین علیه السلام ، لبیک به قرآن است.
در گذر زمان و در گردش مدام ماه،
دوباره به ایستگاه محرم رسیده‌ایم.
محرم فصل رویش ها و ریزش هاست.
فصل صف‌آرایی تمام خوبی ها
در مقابل همه زشتی ها و پلیدی ها.
باز هم محرم و یک دنیا اشک و عشق و عبرت.
باز هم کربلا و سرزمینی که تمام هستی به گردش طواف می کنند
و باز هم عاشورا و یک روز به وسعت تمام روزهای خدا.
ویژه نامه محرم حسینی در سایت آیه های انتظار
