روزهای من همه سرشار از فرود است
و لبریز از فراز
یک سو گناه و ناپسند و ناشایست،
و یک سو راز و نیاز و نماز
یک سو بازی‌های این جهانی
و یک سو کردارهایی برای رضای رحمانی
و در این میانه، امیدم به تو است که دستم بگیری
و پرستش‌ها و ناشایست‌ها را با هم بپذیری
نیک و بدم را با هم ببینی
و سره و ناسره را دَرهم بچینی
تلاش امروز مرا قبول کنی
و از سزا دادن به گناهان من عدول
عبادت‌های پیدا و پنهانم را به زیور پذیرش خویش بیارایی
و عیب‌ها و ناپسندهایم را پوشیده فرمایی
چه خواسته‌های گزافی!
و چه آرزوهای کلانی!
اما اگر نویدهای روح‌بخش و جان‌فزای تو نبود
و امیدهای ما را نمی‌افزود
من آیا چنین می‌کردم که
از تو بخواهم تا کشش و کوشش مرا قدر بشناسی
و گناه مرا نادیده انگاری
آیا این رخصت را به خود می‌دادم که
اندک اعمال مرا بپذیری
و عیب‌هایم را در پرده گذاری؟
معبودا !
که نامت امیدآفرین است و پیامت نویدبخش!
ما را دریاب
که تو از هر که گمان بریم شنواتری
و خواسته‌های ما را زودتر
به بوته‌ی اجابت می‌بَری
ویژه نامه روز بیست و ششم ماه رمضان در سایت آیه های انتظار
