بر زمین و زمان پرده عفّت دراندازید. ابر را گویید رخساره خورشید
بپوشاند.آسمان را گویید چشم تواضع بر زمین بدوزد.
چشم ها را گوئید پلک عفاف بر خود کشند که درّ یگانه آل عبا
دختر بتول، زینت علی(ع)، زینب کبری(س) چشم می گشاید
با عفّتی آمیخته در ذره ذره وجودش، با متانتی سرشته در بندبند
بودنش، با وقاری جاری در تمام نگاهش، با سینه ای به وسعت
آسمان و لبریز از صبر، با قلبی به لطافت نسترن
سرشار از عاطفه و مهر
با چشمی پر از نور خدا، پر از نور ایمان، پر از نور معنویّت
با دلی پاک و عجین با مهر خدا.
مبارک باد این میلاد فرخنده بر همه شیعیان
و دلبستگان بوستان آل عبا
